zondag 26 augustus 2012

Van vrijdag 17 augustus tot zaterdag 25 augustus


Donderdag 23 augustus en vrijdag 24 augustus





Op donderdag zijn wij in de vroege ochtend richting Portugal vertrokken. Het was een kleine 35 mijl varen (wind tegen uiteraard) en zo zijn wij ‘s middags in Viano do Castelo gearriveerd. Meteen een leuke plek in de haven gevonden, naast een Groninger boot, en de stad in. Het is een heel leuk stadje met kleine steegjes en leuke winkeltjes. Omdat de taal ook echt anders is voel je je ook meteen in een ander land. Zij hebben hier boven de stad een hele leuke kerk en daar kan je met de kabelbaan omhoog. Dit hebben wij meteen gedaan en de kinderen vonden het prachtig. Van boven hadden wij een geweldig uitzicht. De volgende dag vroeg wakker (vanwegen het tijdverschil, 1 uur achteruit). Zo waren wij ook vroeg op pad. Een stukje verder op in de vissershaven ligt een ziekenhuisboot (of ziekenboothuis, zoals Jule haar noemt) de “Gil Eannes” uit 1955. Deze boot was speciaal gebouwd om de vissers uit Portugal te begeleiden tijdens hun lange en gevaarlijke tochten richting New Foundland en Groenland. Daar gingen ze op visvang (de Bacalaho – Kabeljauw). Deze boot mag je bekijken en hij was niet alleen ziekenhuis maar ook postboot en verzekerde de mannen van extra voedsel/visnetten of hielp vaak wanneer boten in nood kwamen. Het regende (!) dus het kwam goed van pas om binnen iets te doen. Het was erg leuk om de boot te bekijken. Je voelde je echt een beetje in de oude tijd teruggaan en kon je een beetje voorstellen hoe het op de boot ging.
Maar ook naar onze rondgang regende het nog steeds. Wij liepen een beetje de stad rond en toen het net harder begon te regenen kwamen wij langs een echt portugees- eettentje. Hier zaten alleen maar locals en wij hadden geluk we konden nog een tafel krijgen. Voor 6 euro had je het menu del dia inclusief een drankje en koffie! Het was ook echt zo’n restaurantje waar de hele familie staat te werken. Erg lekker en veel te veel gegeten. Maar helaas, ook na het eten regende het nog steeds! Maar ja, dan maar richting de markt. Deze was eigenlijk al afgelopen, maar het een of ander kon je nog zien. Het goot inmiddels uit de lucht en het was best gevaarlijk om over de markt te lopen want de kraampjes, zijn een soort tentjes en van rechts naar links hadden zij tegen de regen doeken gespannen welke her en der spontaan overliepen…… Inmiddels was het zo erg aan het regenen dat wij besloten paraplu’s te kopen. Even kijken wie de goedkoopste had en ja, een meneer had er paraplu’s voor 3 euro per stuk. Nou doe dan maar 4 stuks – kregen wij nog korting ook! Hij ging ze ook nog keurig voor ons openen – net op tijd want Mette had net de paraplu boven haar hoofd en zij krijgt toch en boel water van het tentje op haar hoofd! Wij allemaal lachen – behalve Jule! Die begint te gillen. Zij stond naast Mette en kreeg de plons van Mette’s paraplu over haar hoofd heen! Zij was zo zielig en nat dat de meneer van de marktkraam haar een paraplu kado gaf! Daarmee is zij dan apentrots de hele dag (het stopte echt niet met regenen) rondgelopen. De volgende ochtend zijn wij vroeg vertrokken en richting Porto gegaan. De eerste helft weer op de motor (:-) en daarna konden wij toch nog een beetje zeilen. Om 15 uur waren wij in Porto en lagen afgemeerd in de nieuwe haven naast de Ile du Nord. Even een beetje buiten rondgelopen en net voor de haven ligt het dorpswashuis. Erg mooi! Hier komen de vrouwen nog een handwasje doen. Die mevrouw op de foto was net bezig en houdt wel van een praatje. Zij ging even alles over het wassen uitleggen en toen zij begreep dat Jasmin Duits is ook nog even haar familiegeschiedenis in de II wereldoorlog en toen wij zeiden dat wij in Nederland wonen ook nog even het verhaal over haar neef welke en Nederlandse vriendin had en pas kort geleden overleef..... en en en. Heel erg gezellig hier. Nu gaan wij de stad in en gaan Porto bekijken.

Dinsdag 21 augustus en woensdag 22 augustus

De volgende dag vroeg vertrokken richting Baiona. Dit was ook de koers van de Ile en zo hebben wij in de Marina Deportivo Baiona  weer een plekje naast elkaar gevonden. De mannen hadden onderweg een kleine viswedstrijd uitgeroepen welke Timo won (6 makrelen, wij geen een). Maar Mats ging ’s avonds nog even zijn hengel in de haven uitgooien en had 2 minuten later de grootste en dikste makreel van de dag (van de hele reis tot nu toe)!
Zo hadden wij een feestelijk maal van pasta, rijst en makreel! De marina is trouwens geen aanrader. Het was de duurste marina tot nu toe, geen wasmaschine (daarvoor zijn wij eigenlijk in de haven gaan liggen), 1 uur internet gratis – daarna 12 uur internet voor meer dan 10 euro, de douches en wc’s zitten in containers buiten de haven dus heel Baiona kan zonder pasje naar de wc’s…….. Daarom maar snel de volgende avond voor de marina gaan liggen (wat zo’n 20 andere boten ook deden).

Zondag 19 augustus en maandag 20 augustus

We gaan vroeg weg uit deze Ria en meteen de volgende (iets van 20 mijl verder op) erin. Wij zijn de Ria de Aldan naar binnen gegaan. Hier lag nog de Ile du Nord! Het was erg leuk om elkaar weer te zien en vooral Jule was helemaal trots dat HAAR VRIENDJES er waren. Maar de boot was even leeg. Wij gingen maar het dorp in en hier kun je prima boodschappen doen en lekker tapas eten. Het is ook wel te voelen dat je dichter bij Portugal komt, want het Spaans begint steets meer op Portugees te lijken.  Erg leuk hier! Toen wij bij de boot terug waren was de bemanning van de Ile du Nord ook gearriveerd. Dus snel een paar spullen gepakt en samen naar een leuk strandje. En ’s avonds was bij ons mannenkookdag. Coen ging voor ons allemaal pannenkoeken bakken. De Ile du Nord wilde eigenlijk de volgende dag vertrekken, maar omdat de kinderen ook erg blij waren dat zij eindelijk weer wat speelgenootjes hadden, gingen zij ook 1 dag langer voor anker blijven liggen. De volgende dag snel naar het topcafe “Iglesias” gegaan (tip van Timo en Else, naast de kerk).  Hier krijg je een lekker ontbijt voor 2,20, gratis Wifi en zij hebben ook nog een ballenbak! Daarna zijn wij weer met z’n allen op het strand (wel een andere strand ca. 50 meter verder op….) gegaan. Dus gewoon kinderstranddag gehouden en voor het eten even lekker geborreld op de Ile.

Vrijdag 17 augustus en zaterdag 18 augustus
Wij zijn ’s middags uit Villagarcia weg gegaan. Het was mooi weer en een stukje verder was een heel leuk strandje (Punta Barbafeita) met veel Spanjaarden en een gezellig tentje aan het strand en je kon daar prima ankeren! De Dixbay kwam even later ook voor anker liggen en hier zijn wij 2 dagen gebleven en hebben echt op het strand gezeten. Er lag ook nog een hele leuke Geo- Cache verstopt en Coen heeft hier met Mette de opdracht van Astrid (ZILT) volbracht!

donderdag 16 augustus 2012

Santiago de compostela en Fiesta del Aqua


Woensdag 15 augustus Vilagarcia naar Santiago de Compostela

 
’s Ochtends zijn wij rond 9.00 uur op stap gegaan met 2 rugzakken. Om kwart voor tien ging de trein van Villagarcia naar Santiago. We zijn de stad een beetje rondgelopen en om 11.00 uur waren wij in de grote kathedraal voor de kerkdienst nog net op tijd. Het was erg druk in de kerk, maar mooi om te zien hoe feestelijk de mis gehouden wordt.  Jule was ook blij, want in de processie welke langs kwam, liepen toch 2 Sinterklazen mee!!! Zij ontdekte 2 mannen met een mijter. Wel raar vond zij dat zij geen cadeaus mee hadden. Ook leuk waren alle biechthokjes. Boven stond in welke taal je kan biechten en op welke tijd. Zo kan je bijvoorbeeld in het Duits van 8.00  tot 10.00 en daarna om 16.00 uur weer. ’s Middags en hospedaje gezocht. Wij kregen van de mevrouw daar 2 hele leuke simpele zolderkamertjes en daarnaast lag een kleine badkamer. Later nog een Geo-Cache  gedaan. Was leuk, cache gevonden en hij eindigde ook nog bij een leuk speelveldje waar de kinderen even konden uitwaaien. ’s Avonds zijn wij pas laat uit eten geweest en hebben voor het eerst Paella gegeten. Toen wij terug liepen naar het hospedaje was het ineens heel druk in alle straatjes, restaurants en cafés. Hier gaan de mensen pas rond 22.00 uur uit eten en rond 23.00 uur zitten de tentjes dan vol. Het was erg gezellig en zo zijn wij ook nog bij een vinoteca gestopt en hebben genoten van een erg lekker rode wijn. 
De volgende dag een beetje uitgeslapen, nog een beetje in de stad rondgelopen en een lekker koffie gedronken, dan naar het station en de trein terug naar Villagarcia gepakt. Daar kwamen wij de restanten van het feest tegen…. Uitgeputte teeners, veel vuil en heel veel gebroken glazen en flessen. Nu zitten wij op de boot en komen een beetje bij van alle indrukken. Het waait wederom hard, dus we blijven nog een nachtje liggen.

Dinsdag 14 augustus 2012 Santiago de Compostela naar Vilagarcia de Arousa

We zijn inderdaad met het eerste daglicht vertrokken. Dixbay lag er nog en besloot met ons mee te gaan. De wind stond weer eens recht tegen en omdat we al echte cruisers aan het worden zijn, gaan we dus niet tegen de wind in zeilen (laveren voor de experts). Dus Motortje aan rustig op 1700 rpm en gaan, al snel voeren we zo’n dikke 5 knopen en liepen we vrij hard weg van de Dixbay. Onderweg was het weer beter dan verwacht, er was erg veel regen voorspeld. We moesten nog even uitwijken voor een vissersboot, maar kwamen al snel bij de ingang van de ria Arousa. 
Het was rustig weer, dus we waagden het erop, door een smal kanaaltje tussen de rotsen zou je door kunnen, gelukkig werden wij niet ver voor dit kanaaltje ingehaald door een vrij forse vissersboot van een meter of 40 die er ook tussendoor stuurde, met toch enige gezonde spanning en op handkracht gestuurd door Coen, zijn we er doorheen gevaren, dat is best apart. Weer een ervaring rijker zowel links als rechts op een meter of 20 scherpe rotspunten en wij er tussendoor met 8 meter water, geen probleem dus! De volgende doorgang was veel bredere dus die hebben we “gewoon”op de autopilot gedaan. 
We hadden besloten naar Vilagarcia de Arousa te gaan waar we ’s nachts zouden liggen om de de volgende dag vanuit daar naar Santiago de Compostella te gaan.  Halverwege de Ria konden we het zeil bijzetten en met een lekker gangetje vlogen we vooruit tot er motregen van achter ons vandaan kwam opzetten, de wind viel weg en het werd vervelend buiten, dit was het moment voor Coen om een dutje te gaan doen, de vrouwen namen het commando over! Na ongeveer een kwartier lagen we helemaal stil en hebben de dames de motor gestart en zijn we rustig naar Vilagarcia de Arousa gevaren. Toen we de haven probeerden op te roepen kregen we geen antwoord en hebben dus een (ons) passende box gezocht. Al snel kwam er een man in een rood bootje aan die heftig nee schuddend langskwam. Op Coens’ vraag of we daar niet mochten liggen kwam echter geen antwoord, we hebben de man nog even opgezocht en het enige wat hij uit kon brengen was :”4 o’clock Tito speaks inglis in officina” We zijn dus om 16.00 uur maar naar de officina gegaan en hebben daar met de havenmeester Tito gesproken, een alleraardigste man die perfect Engels sprak en ons een goed plekje gaf. Hij legde ons ook nog even uit dat het morgen een prima dag was om naar Santiago de Compostela te gaan omdat in Vilagarcia de Aurosa het fiesta de Aqua zou plaatsvinden. Naast de haven in deze stad van 40000 inwoners zouden de volgende 2 dagen meer dan 300000 mensen op de been zijn en DJ’s worden ingevlogen vanuit Ibiza. Met andere woorden een groot feest. We heben de boot naar de nieuwe plek verlegd en al snel besloten dat we dus echt een nachtje in Santiago zouden blijven. ’s Avonds kwam er nog een klein stormpje over ,we hebben 34 knopen op de meter gezien, maar hebben vanmorgen van de DIXBAY gehoord, (die een paar mijn verder voor anker lagen) dat er 48 knopen gemeten was!

dinsdag 14 augustus 2012

Strand, zeilen, kaap Finistere, mist en makrelen (update met foto's)

Maandag 13 augustus Muros

Dat is dus niet gelukt. ’s Ochtends was Jasmin even om 7 uur uit bed gestapt en het regende ( een niet zo’n klein beetje), het was mistig en gewoon geen lekker zeilweer. Weer terug naar bed en uitslapen. De Dixbay had hetzelfde en zo hebben Coen en Idris nog even de korte golf radio van ons aan het werk gekregen. Geluncht hebben wij ook nog even lekker en in de late middag zijn we samen overgestoken naar Portosin (5 mijl!!!) (Coen heeft onderweg nog 2 makreeltjes gevangen) waar wij in de haven geploft zijn en van alle luxe  (walstroom, douches en wasmachine) van een haven hebben genoten. Morgen wordt het vroeg vertrekken. Wij willen voor 17.00 uur in de volgende ria zijn, want er is voor morgen avond windkracht 6/7 voorspelt. Jullie horen het wel….. Geplande vertrektijd. Eerste daglicht…….

Zondag 12 augustus Muros

Vandaag heb ik Jasmin, Jule en Mats op het strand afgezet en ben daarna naar de DIXBAY gevaren om even te overleggen over onze ankerlier die wel omlaag, maar niet omhoog wilde. Onder het genot van een heerlijk kopje koffie hebben Idris en ik een plan van aanpak bedacht. We hebben alles nagemeten en vonden een nog niet geïdentificeerde kabel voor een afstandbediening achter…. Deze is er niet, dus waarschijnlijk ligt de kabel achter ergens in het water en maakt het daar contact, dus kortsluiting. Jasmin en de kinderen zijn later op de middag door Mette op het strand opgepikt en we hebben nog wat andere kleinere klusjes op de boot afgerond. ’s Avonds voor het eerst Pizza in het oventje gebakken en lekker gesmuld. Daarna gaan slapen want de volgende dag wilden wij om 7 uur vertrekken. 

Zaterdag 11 augustus Portosin naar Muros

Om 08.00 uur gebeurde er dus werkelijk helemaal niets. De buren hadden toch maar besloten niet te vertrekken en nog een dagje langer te blijven. We zijn de haven binnengegaan om even te wassen en boodschappen te doen. Frans en Jannie van de SHISCO zijn met ons meegevaren en zijn het dorp ingegaan en zouden terug onze bijboot nemen naar de ankerplaats. Nadat wij een giga trap hadden beklommen naar de locale supermarkt, zijn we terug langs de SHISCO gevaren om even te informeren  naar onze bijboot en zij zegde toe deze naar Muros te slepen. Het eerste stuk op de motor en toen heerlijk op het zeil met een 20 knopen naar Muros. Daar hebben we maar weer heerlijk gegeten en ’s avonds nog een spelletje gedaan. Frans en Jannie zouden nu de volgende morgen om 07.00 uur proberen weg te gaan……..

Vrijdag 10 augustus Muros naar Portosin

Zoals geplanned voor de SHISCO om 08.00 uur weg en lieten wij ons eigen ankertje vallen. Toen iedereen aan boord van de Mero eindelijk wakker was, hebben we heerlijk ontbeten en zijn met onze dinghy naar de vaste wal gegaan. Het was markt in Muros dus gezellig druk. We hebben heerlijk wat door dit leuke dorpje geslenterd, de vitaminen weer lekker aangevuld met allerlei vers fruit en zouden ook nog een boodschappen doen. Dus toen wij om 14.00 uur de supermercado wilden binnenstappen werden wij er ook onmiddellijk weer uitgegooid, ze gingen sluiten, siësta tot 17.30!
We zijn naar de bijboot gegaan en via Dixbay en SHISCO (die weer terug was gekomen vanwege mist) naar de Mero gegaan en zijn toen met een lekker windje naar de overkant van de Ria gevaren. Ergens halverwege zou een mooi strandje zijn. Vlakbij het strandje kwamen we tot de conclusie dat de wind in deze hoek van de ria er recht opstond, zodat we niet rustig konden liggen. We zijn toen maar rechtdoor gevaren naar Portosin. Inmiddels was in ons kielzog de SHISCO weer opgedoken, die wilden nog wel even de foto’s overnemen die ik ’s morgens had gemaakt bij hun vertrek. Dixbay was nog even aan het stoeien met de gasfles, dus die kwam er misschien later achteraan. Hoewel we de hele weg gevist hebben en halverwege zelfs zeil hebben weggenomen om de snelheid te verlagen hebben we niets gevangen….Zelfs ’s avonds met de bijboot geen succes gehad. We eindigden weer naast de SHISCO en na weer een heerlijke borrelavond waar we tot laat in de avond een spelletje met kinderen en de bemanning van de SHISCO  hebben gedaan, zouden ze weer om 08.00 uur vertrekken…

Donderdag 9 augustus Camarinos naar Muros.
De wekker stond om 07.00 uur om op tijd onderweg te gaan naar de volgende Ria, met ronding van de beruchte Kaap Finistere, die bekend staat om diet wat hardere wind en hardnekkige mistbanken. Toen Coen zijn hoofd echter buiten het luik stak zag hij overal mist in onze Ria, dus snel alles weer dicht en om 08.00 uur weer proberen. Dixbay zagen we wel vertrekken in de mistvlagen. Om 08.00 uur was het iets minder mistig en het was in ieder geval licht, zodat je tenminste nog iets kon onderscheiden, kortom, anker op en fok uit en met een licht briesje werden wij de Ria Camarinos uitgeblazen. Buiten viel de wind echter al sne weg en daar hebben we de motor een half uurtje bijgehad. Vlak voor Finistere hadden we Dixbay al weer in zicht en het ging voorspoedig, met een snelheid van een knoop of 4,5 onder zeil was het goed leven op ons schuitje. Coen had zich voorgenomen om de kaap Finistere ruim te ronden zodat wij zo min mogelijk last van stroming, wind en mist zouden hebben.

De wind nam een beetje toe, stroming hebben we niets van gemerkt, maar de mist, ja die was er dus ineens. Snel de genua in zodat we beter zicht hadden en de radar aan. Dit bleek niet overbodig, want een (zeil)bootje door Coen al opgepikt op de radar lag ineens naast ons, zij hadden ons ook gezien, dus gelukkig ging alles goed. Wat we het minst leuk vinden, mist, zaten we nu middenin. Nog even contact gehad met Dixbay, die ook duidelijk op de radar waarneembaar was, en gevraagd of zij ons ook op radar konden zien, nou dat was dus gelukkig een positief antwoord. De door Idris van de Dixbay in Eastbourne in de mast geplaatste radareflector werkte dus super. Evensnel als de mist was opgekomen was deze ook weer verdwenen en in een heerlijk zonnetje werd onze reis voortgezet, de wind nam nog iets toe en met een gangetje van zo’n 5 a 6 knopen schoot het lekker op. Onderweg nog alle tijd gehad om ons vistuig op orde te maken, maar ik ben bang dat we een beetje te snel gingen. Bij het indraaien van de Ria hebben we de genua ingedraaid en de motor gestart, omdat de wind wel erg om de berg draaide. Tijdens deze ‘werkzaamheden’ werden we blij verrast met onze eerste aanbeed van deze reis, een grote makreel. Zachtjes zijn we doorgevaren richting Muros en zowaar nog twee makrelen beten. Nu hadden we er drie, niet genoeg voor twee boten, Dixbay lag inmiddels voor anker, we besloten nog een rondje voor Muros te draaien, want zo is vissen best leuk (voor ons, niet voor de makrelen). Weldra had ook nummer 4,5,6 en 7 zijn of haar tandjes in het overheerlijke witte veertjes gezeten waren ze, op een na, in ons emmertje geland. In Muros aangekomen, bleek Dixbat het avondmaal al achter de kiezen te hebben, wij wilden iets dichter bij het dorp ankeren en voeren dus nog een stukje door.
Vlak bij het dorpje zagen wij visliefhebbers van de SHISCO liggen, Frans en Jannie. We legden bij hun aan en nadat we een heerlijk gezamenlijk biertje hadden gedronken, Frans de stootwillijnen van de Mero gesplitst had en Coen vakkundig de makrelen had schoongemaakt, heeft onze Cobb ons weer een prima dienst bewezen. Jasmin had er nog een heerlijke pasta salade bijgemaakt en een heerlijk maal voor 7 personen was geboren en werd met liefde verorberd. Kortom op onze eerste visdag 7 makrelen vangen vonden we niet slecht. ’s Avonds werd het niet heel erg vroeg maar wel gezellig. Chapeau voor de Shisco, want die wilden de volgende dag om 08.00 uur weg.






Woensdag 8 augustus Stranddag
Vandaag zijn Coen en Idris even boodschappen wezen doen, nieuw slangetje voor de BB-motor en wat levensmiddelen en vervolgens na een heerlijke koffie (1x solo en 1 x con lecce) zijn we samen met de Dixbay opnieuw naar het strandje aan de overkant van de Ria gevaren. Coen heeft opnieuw aan de buitenboord motor geknutseld  en deze loopt gelukkig weer als een zonnetje. Na een zachte landing op het strandje hebben we daar samen met de kinderen een giga dijk in het kleine riviertje gebouwd. toen wij klaar waren, hebben we een verbrouwereerde Spaanse jongen geholpen zijn ietwat lullige dijkje te versterken met behulp van onze stenen (we blijven toch Nederlanders…)’s Avonds richting ankerplaats gevaren en daar onze Cobb warmgestookt voor een welverdiende BBQ.

dinsdag 7 augustus 2012

Ria's, Mero is on it's way

Donderdag zijn wij 's middag vertrokken uit La Coruna en zijn begonnen met het afzakken langs de spaanse kust. Onze eerste tocht ging richting Laxe zo'n .... mijl. Wij vertrokken met het zonnetje en in de haven was het rustig. Maar toen wij al richting open zee gingen voelden wij dat er behoorlijk deining stond. Maar ja, na de oversteek van de golf denk je dat je nu aan alles gewent bent. Nou binnen 30 minuten wisten wij weer wat zeeziek betekend. Mette, Mats, Jule en Jasmin moesten gaan liggen. Jasmin is met Jule naar binnen gegaan en Jule was gelukkig toch moe en viel meteen ins slaap. Jasmin nam toch maar een pilletje en ging ook wat slapen. Zij is nog even 2 keer buiten geweest om te kijken of het beter ging - maar zij kwam er niet meer over heen. Dat waren dus 4 uur liggen! Mette en Mats kwamen gelukkig na een slaapje weer bij en Jule is gewoon bijna de hele tocht blijven slapen. Maar goed, na 4 uur kwamen wij in Laxe aan. Een klein dorpje met een leuk strand. Wij hadden geen zin om nog te koken en lieten de dinghy te water om nog een hapje te gaan eten. Op het strand mocht je niet met de dinghy en de haven was ook lastig want er was nog niet helemaal laag water en hoe laag zakt het water hier wel niet? Ook was er niet echt een leuk vastmaak- en uitstapplek voor ons bootje. Eindelijk toch maar besloten om het bootje bij de trailerhelling op de kant te trekken. Tijdens het eten zagen wij, dat het water nog behoorlijk naar beneden ging en dus was de vraag kunnen wij het bootje nog ergens te water laten zonder het met de motor vanaf een hoogte van meer dan 2 meter te moeten gooien. Dat is Coen uiteindelijk nog maar net gelukt. De volgende dag was er markt in Laxe en we zijn rustig de kraampjes afgelopen.

Daarna boodschappen doen in de locale super (waar bijna het hele dorp aanwezig was....) en de rest van de dag op strand. Jasmin had aan de kinderen beloofd als wij in Spanje zijn ging zij ook het water in. Nou dat was even slikken want het water is hier nog kouder dan thuis in het kanaal. Maar beloofd is beloofd (vonden de kinderen) en zo is zij heel even erin en heeft 3 meter gezwommen.

De volgende dag vertrokken uit Laxe richting Camarinos. Deze keer beter voorbereid en voor de zekerheid een zeeziektepilletje genomen.

Het was koud en het regende en zou hebben wij allemaal de zeilpakken weer aangetrokken. Eigenlijk hadden wij verwacht dat wij deze vanaf Spanje niet meer nodig hebben..... Maar de deining was veel minder en zo was deze tocht geen probleem. Naar zo'n 3 uurtjes lagen wij in de volgende ri. Hier laag ook al de Ile du Nord met Timo, Else, Alicia en Luca. Gezellig nog even bijgepraat en de kinderen gingen nog naar een strandje roeien.

Zondag zijn wij redelijk vroeg op, want wij hadden ergens gelezen dat je een van de riviertjes met de dinghy kon bevaren. Dit 2 mijl tot aan een dorpje.





Timo en Else gingen ook spontaan mee. Wij kwamen dus bij een heel leuke maar klein riviertje terecht welke op het strand uitkomt. Met laag water wordt de verbinding tussen riviertje en zee bijna helemaal onderbroken. Er blijft dan alleen een kleine stroompje over het strand over. Wij konden hier niet met onze dinghy's overheen. Dan maar slepen. En stukje over het strand heen en dan weer varen dachten wij. Maar helaas was het met laag water zo ondiep dat het niet doorging. Maar de rest van het riviertje en strand was zo leuk dat wij besloten met de kinderen aan de rand van het geultje te blijven zitten en zo hebben zij heerlijk in het water kunnen
spelen en zelfs op sommige plekken kunnen zwemmen en zij waren de hele dag bezig met dijken bouwen. Toen het water weer begon te stijgen ging het in eens razend snel. Wij besloten dus om toch maar te proberen of wij nog naar het dorpje konden. Timo en Else gingen naar huis. Wij de dinghy in motor starten, 20 meter varen en ...... motor stopte ermee. Hij lekte onwaarschijnlijk veel benzine en na een uurtje reparatie met behulp van het sleutelsetje uit de locale kroeg konden wij hem een beetje aan de praat krijgen en het was alleen maar in de dinghy springen en rechtstreeks naar de boot. Roeiend waren wij zeker een dikke 2 uur zoet geweest. De motor moeten wij nog na laten kijken..... De volgende dag (vandaag dus) een lekkere stranddag gehouden. Wij zijn met de grote boot terug naar dit strandje en hebben ervoor geankerd. De kinderen hebben de hele dag aan dit kleine geultje gespeeld. Rond 15 uur kwamen ook Idris en Berenice in de ria aan. Mats zat al dagen op Fin te wachten en was heel blij zijn vriendje eindelijk weer eens te zien. 's Avond zijn wij naar de haven van Camarina gevaren. Allemaal lekker gedouscht, nog snel een wasje gedraait en met allemaal uit eten. Was erg gezellig! Wat wij morgen doen weten wij nog niet helemaal. Eerst moeten er boodschappen gedaan worden. De volgende stop zou voor ons Muros worden. Dat horen jullie dan nog wel!


Wij willen jullie nog allemaal voor de leuke reacties bedanken. Wij lezen jullie berichtjes en zijn blij met al die leuke reacties, maar kunnen niet altijd antwoorden. De internetverbindingen zijn vaak heel slecht zodat wij alleen even de dingen doen welke wij echt ook moeten doen. Maar BEDANKT voor jullie trouwe reacties!

woensdag 1 augustus 2012

Kinderarbeid

 Vandaag toch maar niet vertrokken, te veel wind en van de verkeerde kant. Daarom maar de stad in met de locale autobus, heel veel gelopen en nog even een fort bezichtigt.












 's avonds  moesten nog wat klusjes aan de boot gedaan worden en zo hebben wij Mette maar aan het werk gezet, want Mats had al met de verkoop van zijn gevangen garnalen 20 cent verdient.







Bijkomen





En dan is het maandag 30 juli 2012, we liggen nu dus in La Coruna. Mette, Mats en Jule spelen heerlijk op de steiger en hebben niet eens zin om naar de oudste nog werkende vuurtoren van de wereld of naar een ruïne van een kasteel hier in de haven te gaan.
 We laten ze maar, wij ruimen de boot op, spuiten hem af en wassen onze kleren en maken heerlijk ontbijt als we eindelijk wakker worden. Het is dan al 11.00 uur. Da’s heel lang geleden, voordat Mette geboren was dat we tot 11.00 uur geslapen hebben! Maandag ook heel rustig aan gedaan. Mette heeft een vriendinnetje gevonden en Mats en Jule zijn uren bezig met vissen (garnalen, zeesterren en alle soorten visjes)

  en in het kleine bootje rondvaren.
‘s Avonds gaan wij ons volledig aan het Spaanse ritme aanpassen en gaan pas rond 20.30 uit eten. Jule trekt het prima en is ook meteen het liefje van de eigenaar van het restaurant en de bediening. Zij is ook voor niks bang en loopt zelfs naar binnen en bestelt in het Spaans nog wat water!

 Om half twaalf zijn wij pas thuis. De kinderen naar bed en zo komt nog even Joke van de toerzeilers langs. Het word nog een gezellig praatje tot twee uur en we vallen in bed. De volgende ochtend kwamen Idris en Berenice ook hier in de haven aan en zij hadden het goed gepland; Het ontbijt stond net klaar en voor de koffie kwamen ook nog Timo en Else met de kinderen langs. Het was heel gezellig!
 

Nu genieten van het prachtige weer en even op ons gemakje uitzoeken waar de volgende stop is. En we moeten ook nog boodschappen doen, want morgen gaan we waarschijnlijk “alleen maar” naar de volgende Ria (Bay)……en dat is ‘maar’40 mijl. Wij leren heel snel!