Ganz kurz für diejenigen die des Holländischen nicht so ganz mächtig sind......

Der Google-Übersetzer ist von NL ins Englische besser zu verstehen. Dann sind die Texte wahrscheinlich nachzuvollziehen :-)

Per tutti quelli chi non capiscono niente della traduzione nel Italiano........

Quando trasferite con il Google dal Olandese al Inglese si capisce meglio il contenuto di quello che abbiamo scritto su nostro blog :-)

Het Kanaal en de Golf van Biskaje

We vertrekken met prachtig weer, maar weer eens zonder wind. Al motorend maken we mijl na mijl na mijl. De stroming onder Wight door gaat de goede kant op en zo schieten we het kanaal door. Jasmin doet overdag haar uurtjes en Coen van middernacht tot een uur of zeven. Alles gaat prima en zo een stuurautomaat blijkt dan toch een van je betere vrienden. De sfeer aan boord is prima en we zien veel grote schepen op gepaste afstand langsschuiven. We blijven ruim boven de vaarroutes zodat we weinig last van andere hopen te hebben. We hadden afgesproken dat we voor Darthmouth zouden zien of we doorgaan of hier aanleggen, tanken en verse weerberichten ophalen. Al heel snel word er besloten dat we doorgaan, iedereen heeft er veel zin in en het verveelt nog niet (alleen dat geluid van de motor begint te irriteren. Langzaam zakken we naar het zuiden, moeten we dan toch naar Camaret? Nee, we gaan door, is de unanieme beslissing, het is inmiddels woensdagavond en er komt een lekker windje een knoop of 15. De gang zit er goed in, verwachte ETA zaterdag om een uur of 16.00 ! Kijk dat gaat lekker. Langzaam trekt de wind aan 20 knopen, 22, 24, 26 knopen, Oei dat is 6 en dat midden in de (beruchte) Golf van Biskaje. Golven bouwen zich op 2 meter, 3 meter 4 meter en voor ons gevoel nog veel hoger. Oei dat is even slikken. Fok weg en 3 reven in het grootzeil, we gaan voor de wind en loeihard, soms 8 knopen op dat kleine stukje zeil.

Het vertrouwen in boot en stuurautomaat groeit snel en veel, de boot danst van golf naar golf en er komt geen spatje water in de boot of op het dek. We vinden het niet leuk, maar ook niet eng! Jasmin neemt een pilletje, binnen word er wat minder druk gespeeld, maar niemand kotst. Wat ben ik trots op deze zeeman en - vrouwen. Coen maakt een nacht en een dag en dan nog een nacht. Je kunt weinig doen, maar er moet iemand op de uitkijk. Midden op de stormachtige dag komt er een school dolfijnen langs en die laten de lol van hoge golven zien, je kan namelijk uit een golftop duiken dan heel ver vallen en de volgende er weer uitkomen. Aan al het langskomende scheepvaartverkeer word een up to date weerbericht gevraagd ik denk dat Erwin Krol daar zelfs stil van geworden was. 4 weerberichten en allemaal geheel anders. Gelukkig nog een wijze raadt meegekregen van een Nederlander die op de marifoon kwam:”Alles zegt wat ander het lijkt af te nemen, maar in ieder geval komt het allemaal achter je vandaan” daar kan ik dus ook niets mee Wel leuk te merken dat iedereen bereidt is om mee te werken en dat grote zeeschapen uitwijken voor ons iele bootje. Dan even plotseling als de harde wind opkwam gaat ie weer liggen, de wind zakt terug naar een knoop of 13, maar de vervelende golven blijven. De wind neemt nog even toe en dan snel af. Er kan weer wat meer zeil bij.
 La Coruna is nog maar 250 mijlJ Er word weer wat bij geslapen door een ieder, Iedereen komt weer naar buiten en we worden beloond met zo ongelooflijk veel dolfijnen bezoek, dat we volgens mij beter dolfijnen kunnen gaan vangen in plaats van haringen. Het loop er weer op uit dat we de motor maar weer eens aanslingeren. Een druk op de knop en hij loopt weer, geweldig. Investeren in onderhoud loont zich (tot nu toe). Uiteindelijk komen we dus op zaterdag 29 juli 2012 om 13.00 uur aan in La Coruna, Spanje. Iedereen is blij en de harde wind is al weer (bijna) vergeten.

Totaal gevaren 118 uur, waarvan 65 uur op de motor, 120 liter diesel verstookt, 50 dolfijnen gezien, 1 walvis in de verte fontijntjes zien blazen en een schat aan zeilervaring op gedaan.

Morgen een rustdag in La Coruna, ’s avonds lekker uit eten en dan……. Zo ver hebben we eigenlijk nog niet gekeken, we weten dat Idris met bemannig op dit moment midden op de Golf van Biskaje ligt, misschien blijven we nog langer liggen, het lange genieten is nu echt begonnen

Engeland...

Na een nachtje in Frankrijk zijn wij rond 7 uur ‘s ochtends vertrokken richting Engeland. Eerst zijn we nog een beetje langs de Franse kust om dan recht naar Engeland over te steken. In het begin konden wij nog een beetje zeilen, maar dat was na een uurtje over. Wij zijn opnieuw een hele dag op de motor en beginnen een cruiseship te worden. Maar het was een heel rustige overtocht en rond 7 uur ‘s avonds kwamen wij aan in Eastborne. Het was laag water en wel indrukwekkend om de haven naar binnen te varen. Je ziet een heel smal vaargeulje en je denkt dat kan nooit en zometeen zitten wij vast – maar het kan dus wel. In de sluis al aan de havenmeester gevraagd of hij wel de “Dixbay”kent en of wij daar in de buurt konden liggen. Wij dachten, het is alleen maar gezellig voor Idris om een beetje gezelschap te krijgen. Nou de jongen wist meteen naam en steiger uit zijn hoofd. Idris had ook nog lekker gekookt en zo konden wij meteen aan tafel en genieten van een lekkere Nasi. Roos en Matthieu lagen ook al aan dezelfde steiger.  En ook nog even bijgepraat met Timo en Else van de Ile du Nord. Zij zijn ook op pad voor een rondje.

De volgende dag lekker ontbijten, boodschappen gedaan, klusjes aan de boot en gezellig Idris over de vloer gehad. Het weer was eindelijk zomers…. Maandagochtend een beetje uitgeslapen, nog wat dingen aan de boot gedaan en in de late middag zijn wij naar Brighton gevaren. Weer geen wind of wat er was was wind tegen. Maar het was geweldig weer en de zee zo glad als een spiegel.  ’s Avonds waren wij dan in Brighton en lopen Timo tegen het lijf. Laat nog uit gegaan eten met de kinderen en pas om elf uur weer op de boot.

’s Avonds hebben we het nog even het weatherwindow gehad, het is uniek dat er zo lang boven de golf van Biskaje mooi weer is en dan ook nog wind uit het Noorden, beter kan eigenlijk niet, maar ja we zitten pas in Brighton……….

’s Morgens hakken we de knoop door. WE GAAN!! Het word een reis van ongeveer 5 etmalen, en daarbij de eerste nachtelijke oversteken voor Jasmin en de kinderen. Roos en Matthieu zijn eerst naar Torqay, de Ile du Nord eerst naar Darthmouth. We gaan snel naar de MacDonald om via gratis internet de laatste weerberichten binnen te halen, dan naar ASDA om een voorraad in te slaan. Nog even wat bankzaken regelen en dan gaan we. Dinsdag middag 24 juli 2012 blijkt een gedenkwaardige dag. Jasmin krijgt haar vuurdoop, de kinderen ook en Coen moet het geheel in goede banen leiden!(en die heeft ook nog nooit zo’n lange tocht gemaakt).

Alles voor niets!

Hebben wij eergisteren nog uren een Belgische vlag ingekleurd en moeizaam laten drogen - was het allemaal voor niets! Wij zijn gewoon door naar Frankrijk. Het ging vandaag zo lekker, dat wij spontaan besloten om maar even een lange dag ervan te maken en wij zijn lekker doorgevaren. Vanmorgen om 5.30 in Middelburg vertrokken, keurig zoals gepland om 07.00 uur in Vlissingen de Westerschelde en met een gangetje van zo'n 11 knopen (dikke 20 km/h) vlogen we richting Zeebrugge. Wel lekker als het tij meewerkt! Onderweg nog een zeehond en een bruinvis gezien, zon en regen alles had deze dag voor ons in petto.  En vanmiddag om 15.00 bij Duinkerken naar binnen gevaren. Het ging prima! Mats en Jule hadden nog wel wat last van zeeziekte, maar ook dat ging naar het drukke stukje bij Zeebrugge over. Zo konden wij zelfs met z'n allen 's middags een soepje eten. Nu liggen wij hier met een hele boel boten en morgen ochtend wordt het weer vroeg opstaan. Om 7 uur is vertrek.....

Wij gaan eerst richting Boulogne sur Mer en als het zo loopt als verwacht gaan wij nog door naar Engeland. Wel leuk, in 2 dagen langs 3 landen.... We krijgen het wel druk met de vlaggetjes

En iedereen was dan ook erg moe :)

Op pad

Op zaterdag kwam de wind eindelijk tot rust en het zonnetje scheen ook nog eens. Wij heben dus goed gezeild naar Scheveningen. Ik (Jasmin) had alleen weer ontzettend last van zeeziekte en ging liggen. Jule,  Mats en soms Mette hadden ook een klein beetje last van zeeziekte. Mats vooral door binnen met de DS aan de slag te gaan. Maar gelukkig heeft niemand moeten spugen. Gelukkig is het bij ons allemaal meteen over als wij binnen de pieren varen.

In Scheveningen aangekomen horen wij ineens een hele harde gil – Herman en Ineke met Cairho in de haven! Dat hadden wij dus niet verwacht. Zij gingen gewoon even in de auto om te kijken of wij er nog waren – lief! Lekker met z’n allen bij de Italiaan ‘s avonds gegegeten. Cairho mocht ook het restaurant binnen (hij was DE attraktie bij de bediening) en Jule kreeg voorafgaand aan haar verjaardag en ijsje met een raket erop en keiharde verjaardagsmuziek. Later nog even met z’n allen een kopje koffie op de steiger gedronken – want de hond kon niet op de boot en vond het ook verschrikkelijk eng op de steiger.

Zondag zijn wij vervolgens om 5.30 uit Scheveningen richting Roompot Marina vertrokken. Ik had dus van zeeziektepilletje verandert en deze keer werkten de pilletjes uitstekend -  ik kon zelfs binnen zitten en de kinderen een beetje entertainen. Dat is alvast een vooruitgang….En buiten in de regen was het zo koud dat Coen zelfs handschoenen (!) aan had. En Mette kan zelfs al alleen varen (met behulp van de auto pilot :))

In de late middag dan eindelijk tijd om Jule’s verjaardag te vieren. Met voor het eerst vlaggetjes en kadootjes aan boord. S’avonds dan nog verjaardagseten – PATAT /PANNEKOEKEN/ IJS………

De volgende dag (maandag) school weer opgepakt. Mette en Mats moeten nog wat werkjes afmaken – de vakantie begint pas 22 juli….. Daarna in het zwembad van Roompot Marina de koude middag doorgebracht. Ook even het zwembad als oefening voor Jule gebruikt. Zij denkt , dat zij al kan zwemmen en is helemaal niet bang.Zij drijft ook echt heel goed in haar vleugeltjes en komt ook vooruit in het water - maar dat is dus gevaarlijk. Zo hebben wij kortom in het zwembad de vleugeltjes af gehaald en ploep ging mevrouw zinken. Zij vertelt nu zelf, dat het zonder zwemvest en vleugeltjes niet kan! Dat was hopelijk een les die lang blijft hangen bij haar.

Op dinsdag zijn wij dan vanuit de Roompot naar Veere gezeild. Was weer een stevig windje maar goed te doen en niemand was zeeziek geworden. In Veere de volgende dag Geocaching gedaan. Waren we lekker dikke 3 uurtjes in en rondom het dorp op pad. Zo komt men ook eens op plekken waar je anders nooit naartoe zou lopen. Geokistje gevonden en iets in ruil voor een visitekaartje uit het doosje gehaald. ‘s middags zijn wij dan nog snel doorgevaren naar Middelburg waar wij nu liggen. Snel nog even schoolles op de boot gedaan, want morgen (wordt dus overmorgen) gaan we groot boodschappen doen en dan verder naar Vlissingen. Het weer wordt schijnbaar goed….. In afwachting dat het gaat lukken hebben de kinderen vanavond nog snel het vlaggenknutselset gepakt en de Belgische gastenvlag ingekleurd.

Donderdag liggen we nog in Middelburg en hebben van de zon genoten. Mette en Mats zijn met hun nieuw verworven vriendjes nog aan het geocachen. Wij hebben een munt van de landzeilers gekregen die we in Spanje gaan droppen. Nu buiten de brug wachten op morgenvroeg. Om 04.00 uur gaat het wekkertje en dan gaan we richting Vlissingen, vervolgens oversteken naar Breskens en daarvandaan naar Oostende of Nieuwpoort. Eindelijk Nederland uit. Nu gaat het echt beginnen!

Speciaal voor IDRIS en BERENICE het kan dus wel!!! 

 

 Speciaal voor Jule haar verjaardag een citroencake gebakken (2 dagen later, dat dan weer wel)

Regen, Wind, regen, wind, nog meer regen en nog meer wind

Regen, Regen, Regen, Regen, Regen, Regen, Regen, Regen, Regen, Regen, Regen, Regen, Regen, Regen, Regen, Regen, Regen, Regen, Regen, Regen, Regen, Regen, Regen, Regen, Regen, Regen, Regen, Regen, Regen, Regen, Regen, Regen, Regen, Regen, Regen, Regen, Regen, Regen, Regen, Regen, Regen, Regen en Wind, Wind, Wind, Wind, Wind, Wind, Wind, Wind, Wind, Wind, Wind, Wind, Wind, Wind, Wind, Wind, Wind, Wind, Wind, Wind, Wind, Wind, Wind, Wind, Wind, Wind, Wind, Wind, Wind, Wind, Wind, Wind, Wind, Wind, Wind, Wind, Wind, Wind, Wind, Wind, Wind, Wind, Wind, Wind, Wind, Wind, Wind, Wind, Wind, Wind, Wind, Wind, Wind, Wind, Wind, Wind, Wind, Wind, Wind, Wind, Wind, Wind, Wind, Wind, Wind, Wind, Wind, Wind, Wind, Wind, Wind, Wind, Wind, Wind, Wind, Wind, Wind, Wind, Wind, en toch gaan we naar Scheveningen! en misschien wel verder vandaag. Misschien is dit wel de enige regen van het hele jaar, dar laten wij ons niet door afstoppen!

Vertrokken

En dan is het toch eindelijk gebeurd, vanmorgen hebben we om even over 10.30 de trossen losgegooid en zijn we na enig gevecht met de modder, eindelijk vertrokken. We zijn dus niet langer vertrekkers, maar vanaf nu zijn we vertrokkenen.

Het was een dol dwaze tijd de laatste 10 dagen. Eerst de afscheidsweek op mijn werk, ma, di, wo uit eten met verschillende mensen (wel lekker!) Donderdag de BBQ bij NAM. Het was niet goed voor de lijn, maar wel lekker. En dan alle cadeaus van iedereen, drank, drop en nog meer snoepgoed, vuurwerk, kookboeken etc, etc, etc. NAM, NAM collega’s, BOS, huisverhuurders, Midlarense vrienden, Ralf, Nico, Ed, Klaas, Leen en al die andere mensen, reuze bedankt. Ik heb een leuke tijd bij jullie gehad en kom beslist nog eens terug. En dan Hugo, in een groot diep zwart gat ben je gevallen, ik ben zeker dat je daar met je Touareq weer uitkomt. I’ll be back!

En dan de laatste week thuis, nog even (!) de windvaan lassen , even, nadat een collega al het een en ander gelast had, heeft medevertrekker Frans mij ook nog even geholpen. Het zou dan ook maar een beetje laswerk zijn! Nou zonder Kees was ie nu nog niet af geweest. Onze windvaan heeft nu dus ook een naam “Cheese Loose” . Met een klein beetje geluk zit ie nog achterop, want de eerste de beste box van onze reis waren de paal en onze windvaan zo verliefd dat ze zoenden! Maar gelukkig geen schade. Mooi was anders trouwens J Gaat over een jaar vast beter. Donderdag Mats zijn klas op bezoek en Vrijdag nog die van Mette, iedereen dus de boot gezien en een ijsje gegeten. Alle twee hebben een leuk kado van de klas gekregen. Op donderdag ook nog even een traktatie voor Jule geregeld, want zij wil natuurlijk ook feesten………….

Vrijdagmiddag afscheids borreltje:

Harry, Ineke, Herman, Paul, Hedda, Pim, Moeke, Kees, Ilanit, Ed, Lisette, Steef, Astrid, Wim, Marianne, Saskia, Lee, Hans, Ria, Andre, Hans, Roelof, Frank, Jan + Eega, Rik, Linda, Piet, Guda, Monique, Tom, Michael, Lydia, Nick, Elly, Han, Francien, juf Ada, juf Annemiek, Klara, Michel, Tanja, Kees, Paulien, Elsmarij, Joos, Remko, Brenda en alle kinderen die er waren (en als we iemand vergeten zijn, jullie natuurlijk ook)

Bedankt

voor de kaartjes, geluks wensen, drank, handmarifoon (!), I-tunes, Oranje tas, belleblazen (8 stuks…)  en alle andere cadeaus

En dan Jasmin, een gezinnetje bijhouden, kinderen naar school, eten op tafel en het huis verhuur klaar maken en een boot inpakken voor een reis van een jaar. Daar tussen nog “even” de kuiptafel aflakken. We zouden zaterdag weggaan, maar toen was er zingen op de Zaan, dan maar zondag, nog niet klaar, dan maandag, beter nog een dagje later en uiteindelijk dus heden morgen na het wegbrengen van de auto’s (overbuurman Gerrit, bedankt). Nu hebben we eindelijk even tijd om te bekijken wat we op ons afscheidsborreltje allemaal hebben gekregen (en dat was veel)……….

Morgen is het woensdag, dan doen we een dag helemaal niets, niet plannen, niets inpakken, niet haasten, niet eens op tijd ons bed uitgaan, morgen is de dag waarop wij allen zo lang hebben gewacht, morgen is de eerste dag dat we wakker worden op onze Atlantische Reis, het is in IJmuiden, maar het begin is er, we zijn onderweg!