Antiqua – Saint Barthèlomy

We komen mooi op tijd aan bij English Bay en gaan voor anker tussen wat andere schepen. Mette en Coen gaan naar de kant om in te klaren en met E-seaclear is dat zo gebeurd.

We genieten van de grote boten en het leuke uitzicht. De volgende dag gaan we met zijn allen naar de kant en lopen naar Falmouth Bay. We ontmoeten daar de crew van de Ile du Nord, de Oostenrijkers van de Albin Viggen die we uit Tobago kennen en de Engelsen van de blauwe boot die we eerder in Marigot bay en Rodney bay hebben ontmoet. We lunchen daar heerlijk en gaan laat in de middag terug naar de boot. De boot blijkt niet op dezelfde plaats te liggen als ’s morgens, hoe kan dat? Een krabbend anker, dat zou de eerste keer zijn tijdens deze reis. Bij navraag bleek er een catamaran vlak voor ons geankerd te hebben die echter na wat gedoe snel weer is weggegaan, waarschijnlijk hebben zij of ons anker of onze ankerboei opgepikt en snel weer laten vallen. Het leek ons al raar een krabbend anker bij windkracht 0!

De volgende dag varen we door naar Jolly Harbour, bij het uitvaren van de baai komen we nog wat Duitsers tegen die we op de Kaapverden ontmoet hebben. Tijdens de zeilreis horen we de Rafiki nog op de marifoon, we kletsen wat en zij proberen op 2 april op sint Maarten te zijn om daar Mettes’ verjaardag bij te wonen.

Als we bij Jolly Harbour op de elektronische kaart naar binnen willen varen zien we, met het blote oog, behoorlijk wat brekers staan, we laten het blote oog van de elektronische kaart winnen en varen om de ondiepte heen. Zonder veel problemen varen we naar de uiterton en varen met een hoop gezonde spanning, maar zonder problemen langs de ankerplaats naar binnen om nog even te tanken. Er blijkt zoveel swell te staan op de ankerplaats dat de boten wel 20 graden slagzij maken, wij gaan dus de marina in.

Kolibri in Jolly Harbour

We roepen bij het invaren het tankstation en de marina op en het blijkt dat we nog 10 minuten hebben om te tanken, we redden het en nemen ook nog water in. Bij het tankstation zijn veel bloemen en dus ook kolibri's. Dan gaan we naar de marina waar we heerlijk liggen. We treffen weer een aantal bekenden, Denen die we in Rubicon gesproken hebben en een Nederlandse boot die we al meerdere malen op AIS hebben gezien. Hoewel deze boot officieel geen superjacht is, vinden wij van wel, we raken aan de praat en mogen de boot bezichtigen. De volgende ochtend horen wij ineens vanuit de steiger “Mero, Mero” en zien daar Frank en Nina van de Amzerzo uit Hamburg staan. Wij hadden hen voor het laatst op Lanzerote gezien. Dat was even leuk bijpraten. Zij gaan begin van de hurricane-seizoen richting Trinidad & Tobago, zij hebben nog 2 jaar om te reizen. Die avond gaan wij rond kwart over zes de haven uit, richting Sint Barth – zo’n 80 mijl varen. We eten nog wat pizza onderweg en motorzeilen door. Sinds Grenada hebben we niet meer zo'n lang stuk gevaren, dit verklaard misschien waarom iedereen (zelfs Coen) een beetje rare maag had, of het was van de pizza :)De volgende ochtend zijn we er en laten ons anker vallen achter de Cedo Nulli. Joris en Nicole komen gelukkig snel met koffie. We klaren in, ruimen een beetje op want Oma Suus wordt verwacht.

Mette rijgt het vlaggenlijntje opnieuw in

St Barth is een ‘grappig’ eiland, waar een biertje 5 euries kost! De havenmeester spreekt vloeiend Engels en Frans en helpt iedereen snel verder. Na betaald te hebben gaan we weer terug naar de boot. 

Mette rijgt het vlaggenlijntje nog even opnieuw in dat Mats per ongeluk los heeft getrokken tijdens het hijsen van de Franse gastenvlag. ’s Avonds eten we met de Cedo Nulli en slapen lekker. De volgende dag doen Mats en Mette school en moet ik met Jule naar de kant om vuil weg te gooien en een ijsje te zoeken. We komen daar wat Zwitsers tegen die een grote cat (Dragon Fly) hebben, ik heb ze in Jolly Harbour nog geholpen met losgooien. We mogen even op hun boot komen kijken en spreken af dat ’s middags te doen. Er staat een geweldige surge in de haven die het water wel meer dan een meter op een neer laat gaan. Jule vind het geweldig, zo liggen we bijna op de kade en 2 seconden later kan papa niet meer over de kademuur heen kijken :) Nicole heeft bananen taart gemaakt en die smaakt erg goed, Mats en Mette zijn klaar met school en komen samen met Juf  Jasmin ook een stukje halen..met natuurlijk die heerlijke koffie!

’s Middags gaan we naar de wal, lopen wat rond, doen boodschappen en gaan dan de cat bezoeken. Het is een mooie boot. Omdat we beloofd hadden aan de kinderen om pannenkoeken te bakken nodigen we de Zwitsers ook uit met hun twee kinderen. Het wordt een dolle boel op pannenkoekenschip ‘Mero’.

Ile de Saints en Guadaloupe

En de Franse gastenvlag maar weer omhoog!

Na Dominica gingen we op weg naar Ile de Saints, een eilanden groepje onder Guadeloupe. Na een heerlijk zeiltochtje voeren we tussen twee cruiseschepen door de anker/mooring plaats op. We konden gelukkig een mooring dichtbij de kant oppakken en zo lagen we heerlijk onder de zon met uitzicht op het dorpje. Al snel kwamen er twee dolfijnen langs in de baai, die daar schijnbaar al een tijdje vertoeven het is een vrouwtje met een jong van 9 maanden. Alsof het de gewoonste zaak van de wereld was, zwommen zij iedere dag heerlijk tussen de boten door, met in hun kielzog een flink aantal snorkelaars, kanoërs en zelfs dinghy's.

plaatje uit een prentenboek? nee, vanaf de Mero

Nadat de Rafiki ook was gearriveerd en aan een mooring achter ons was gaan liggen, zijn we gezamenlijk het dorpje in gegaan om in te klaren. Zoals alle keren daarvoor op Franse eilanden staat er ergens een computer en moet je zelf de gegevens invullen, even printen en de mijnheer, mevrouw achter de kassa van het etablissement zet een stempel en neemt variërend van 1 tot 5 euro aan. Klaar is Kees (in dit geval Coen, omdat hij de kapitein is). We zijn nog even naar de zeilmaker geweest, maar die was helaas dicht.  Nadat we nog even met de dolfijnen gezwommen hadden zijn we de volgende morgen na school richting Guadeloupe gegaan.

Coen en Jule snorkelen met dolfijnen

Op Guadeloupe zijn wij even bij Deshayes gestopt, maar alleen maar om er te slapen (ergens moet je ook afstrepen). Net voor de baai zijn wij eindelijk op 2 walvissen getrakteerd! Tot nu toe hadden wij "alleen" pilotwhales gezien. Deze aardige walvis ging ook nog een indrukwekkende sprong zo'n 300 meter achter onze boot maken. Nou bedankt! Dit was een mooie afsluiting van de zeildag. De volgende ochtend was het 6 uur vertrekken richting Antigua. Deze keer zo'n 40 mijl en wij willen op tijd aankomen. Toen wij uit de baai voeren komen de 2 walvissen nog heel even in de verte langs. Mooi afscheid van ons mini-verblijf bij Guadeloupe!

walvis in de verte.....

Dominica - Het land van de regenbogen

Wat is het hier mooi! Wij zijn nu een kleine week op Dominica en genieten volop! Dit is het land waar je meerdere keren per dag een regenboog ziet, Het land dat 365 riviertjes heeft en ook nog 8 vulkanen die "slapen". Zij hebben nog de "grootste" populatie van Carieb-Indianen waarvan ca. 2000 in een reservaat leven en 1000 zijn verspreid over het eiland. Sinds zij onafhankelijk zijn geworden is men hier ook weer begonnen de traditie en cultuur te bewaren. Zo wordt Creool ook als vak op school gegeven. Hier spreken zij het zelfde Creool als op St. Lucia, Martinique en Guadaloupe.

Roseau/Seacat

De eerste stop die wij aandeden was bij Roseau. Hier lagen wij bij Seacat aan een mooring samen met de Dixbay en de Rafiki. De volgende dag met Seacat als gids op pad het regenwoud in. Het was geweldig! Vooral voor de kinderen. Seacat houdt van wat hij doet, zo stopt hij om de paar meter, springt uit de auto en plukt fruit, koffiebonen, kaneelstukjes of natuurlijke lipstick van de bomen en bossen. Of hij laat even zien hoe je met een zelfgemaakte pers, wat grapefruit en suikerriet verse sap maakt. Het begin van de tocht was dus een lesje in smaak en reuk.

hoe maak ik limonade?

gelukkig ben ik de kleinste....

in de sporen van Jack Sparrow...

 Daarna verder een trike van een uurtje het regenwoud in. Aan lianen hangen en bij de waterval zwemmen. Terug naar de auto lopen en verder. Naar de grot waar ook een stukje van de "Pirates of the Carribian" is opgenomen. Door de grot zwemmen, spannend en ijskoud!!!!

warm water

Weer een stukje met de auto en dan stoppen bij de Trafalgar Falls. Klein stukje lopen en wij kwamen uit bij een riviertje met warm water (bijna heet). Daar heerlijk liggen en genieten.


Omdat Idris van de Dixbay jarig was nog even wat gebak georganiseerd en op de terugweg bij een bar gestopt. Taart gegeten en koffie gedronken. Weer door en stoppen bij zwavelbronnen. Even aan de kinderen laten zien hoe heet een houten stok hier in de grond kan worden. Al met al een geslaagde dag! Wij kunnen Seacat alleen aanbevelen! Hij was tot nu toe de leukste gids die wij hadden.

Enig bezwaar dat wij kunnen maken is de spierpijn de volgende dag....... Daarom maar rustig aan en wat school gedaan, met z'n allen geluncht en gezwommen en 's avonds waren wij uitgenodigd door Siemen en Wendy voor de BBQ. Geboft dus!

Vrijdag door naar Porthsmouth en meteen de volgende ochtend een bootuitje op de rivier besproken. Deze keer was Providence (Martin) onze gids. Ook heel leuk! Vertrek was om 6.30 uur! Maar het was de moeite waard! Veel vogels, krabben en mooie planten gezien - zoals ook weer langs de locaties van de opnames van "Pirates of the Carribian" gevaren. Dit is voor de kinderen vele malen spannender dan de informatie dat Columbus hier was.......

Wij zijn erg verrast hoe vriendelijk mensen hier zijn en hoe behulpzaam. Het is bijna jammer dat wij over een paar dagen al weer een stukje verder moeten gaan.

Op zondagavond naar de BBQ van de PAYS (de vereninging van de bootboys in Porthsmouth). Ook de bemanning van de BAER was mee. Erg gezellig en zo spraken we meteen af voor de volgende dag om samen met hun en de Rafiki naar het Fort te lopen. Dit hebben wij dus ook gedaan. De volgende dag moesten wij afscheid nemen van Henning en Janne en de kinderen. Wij gingen richting Ile de Saintes en zij moesten weer de kant naar St. Lucia op want daar moeten zij de boot inleveren. Helaas! Maar de Rafiki zou ons trouw blijven. Zij gingen mee naar Ile de Saintes.

uitzicht vanuit het fort

naast de grote BBQ ook een klein vuurtje