Weer thuis

veel wind

Nu zijn wij (de kinderen en Jasmin) al weer langer dan  3 maanden thuis. Tijd vliegt gewoon en zo gaan de weken langs ons heen, zonder dat wij nog wat op de blog hebben gezet. Dit kan natuurlijk niet!

Nadat wij thuis waren gekomen konden wij zo in huis intrekken en gelukkig was onze huurder ontzettend keurig en wij vonden het huis zo terug als wij het hadden achtergelaten. Ook met het weer boften wij – het was prachtig en weken lang konden wij zelfs in Nederland van de zomer genieten. Doordat wij in de zomervakantie terug kwamen konden de kinderen langzamerhand weer wennen aan het huis, vriendjes, kermis en luxe voorzieningen zoals douchen…. Jule herinnerde het huis nog maar amper. Zij vroeg aan Mette of zij wel kon laten zien waar haar kamer was.

In week 5 van de vakantie kwam ook papa thuis en zo konden wij de laatste week nog met z’n allen vakantie thuis vieren. Wel konden wij zien dat de kinderen onwijs genoten weer thuis te zijn – zij wilden de eerste weken niet van ons eiland af en iedere keer dat wij toch even weg moesten was het discusseren over hoe lang en waarom. Maar wij hadden natuurlijk ook onwijs leuke uitjes. Zo waren wij bij de bemanning van de Ostrea langs en vooral Mare en Mats genoten een hele middag van elkaars gezelschap. Dankzij Mare zit Mats nu ook op hockey en is er dol op! Spontaan kregen wij ook nog visite van de Braziliaanse bemanning van de Soba. Voor het eerst hadden wij elkaar ontmoet met de kerst in Tobago. Zij waren naar Portugal gezeild, hebben daar een busje gehuurd en toerden een paar weken door Europa. Het was weer onwijs gezellig en zo moesten wij natuurlijk ook wat van Nederland laten zien zodat wij aan een rondje Afsluitdijk een bezoek aan Frans en Janny van de Shisco koppelden. Zij kennen de Soba ook en wij waren toch van plan om ook bij hun een keertje langs te gaan. Het was zo gezellig dat de Shisco besloot om ’s avonds onze kant weer op te komen en zo gingen wij nog met z’n allen BBQ’en.

 Zo was ook de vakantie weer om en school begon. De kinderen gingen gewoon zo naar school alsof zij niet een jaar weg waren geweest. Ook met leren hebben zij prima kunnen aansluiten en dat geeft ons onwijs veel rust! Wel moesten wij ouders al op het politiebureau verschijnen en aangeven waarom wij zonder toestemming vertrokken waren. Dit hebben wij gedaan en wachten nu af wat er gaat komen. Maar ja, dit jaar en de ervaringen pakt ons niemand meer af. En aangezien de kinderen geen achterstand hebben opgelopen en in Engels gewoon ver voorop lopen vinden wij het ook lastig de Nederlandse schoolwet zo te accepteren. Jammer genoeg is Nederland het enige land in Europa met zo een verouderde wetgeving….. Misschien zou dit onderwerp in plaats van de Zwarte Pieten op het podium van de VN bediscusseerd  kunnen worden…. Maar het blijft dus nog afwachten.

Verder zitten wij weer volop in het allerdaagse ritme (dit ging sneller als verwacht). Maar met 3 kinderen, school, sporten, bezoek aan de tandarts/oogarts/logopedie en en en gaat het ook echt hard. Coen had wat moeite om weer aan vaste wal te wennen, maar gelukkig kon hij zo zijn werk weer oppakken en waren zij blij dat hij weer terug is. Dat scheelt als je zo kan beginnen! Dank ook aan Hugo! Jij hebt gewoon ook weer voor een leuke doordeweeks werkverblijf gezorgd en dat is fijn als iemand zo word verwelkomd!

Ook is om ons heen bijna niets verandert. Eigenlijk heb je in zo’n jaar niets gemist en kan je zo weer aansluiten – toen wij dit beseften vonden wij het ook een beetje eng, maar ook dit feit stelt ons gerust en wij zijn blij dat wij het echt gedaan hebben en niet gewacht tot dat de kinderen groot zijn! Het was gewoon een heel spannend en leerzaam jaar met zijn “ups and downs” maar gelukkig geen rare of enge dingen zoals schade aan de boot of bemanning en wij hebben op geen enkel moment enge momenten meegemaakt. Het was gewoon zo als je het kan wensen. Wel hebben wij veel leuke ervaringen opgedaan, veel geleerd over de oceaan en zijn bewoners, de vulkanen kennen wij nu van binnen en buiten, de route van Columbus en Vasco de Gama zijn wij in stukken gevolgd, wij hebben veel lekkere dingen gegeten, en veel nieuwe vrienden gevonden. Zo hebben wij een hele “lijst” met mensen met wie wij nog dolgraag willen afspreken om ze weer te zien. Dit alles plus dat wij zien dat voor de kinderen duidelijk is geworden hoe leuk het is met andere nationaliteiten op te varen, deze te leren kennen en hoe belangrijk kennis van andere talen is -  was de reis waard! Het grappige is dat als wij dan gevraagd worden wat wel niet het leukste was wat wij gezien hebben, wij allemaal zeggen dat dit Marokko was (zo dicht bij….). Marokko blijft altijd een van de mooiste herinnering en de kinderen hebben het er nog vaak over. Natuurlijk waren ook de dolfijnen, schildpadden, roggen, octopussen  en vooral de walvissen erg indrukwekkend! Maar het landschap van Marokko, haar medina’s en de onwijs vriendelijke mensen hebben ons stil laten worden. Het was echt de sfeer van 1001 nacht.

walvis naarst de boot

 Nu proberen wij van deze “herinneringen” zo lang mogelijk te knagen en ook het leven aan vaste wal weer te genieten! Wij concentreren ons nu op de Sint - want wij hebben nog een iemand die dit heeeeel belangrijk vindt.

 Wij willen iedereen bedanken die ons met onze reis gesteund heeft, want ook thuis heb je veel mensen nodig die het een of ander voor je opvangen! Harry, Liset & Ed, Kees &Ilanit , Oma Suus, Astrid & Stef, De Vinckhuysenschool (vooral Irma en Astrid), Herman & Ineke jullie allemaal heeeeeel erg bedankt voor jullie inzet! De Mero is opgeruimd (dank ook aan Elsmarij :-) ) en wordt nu winterklaar gemaakt. Tevens staat zij te koop! 

Tot slot zoals Mats grote held Freek (in het wild) zou zeggen: LATER!

Falmouth (Engeland) – IJmuiden Ca. 435 nm

Dag 0, maandag 5 augustus (nog 435 nm te gaan)

We tanken de boot vol met 50 liter diesel en gaan onderweg, er staat een lekker windje en we maken goede voortgang, totdat iemand de stekker uit de blower trekt. In een keer is de wind op.  Zoals zo vaak starten we onze plofplof en genieten (?)  van het geronk van de diesel.We vullen de dieseltank nog met 2 jerrycans van 20 liter elk. Zo gaan we eerste nacht in, idee nu is naar Eastbourne te gaan.

Dag 1 , dinsdag 6 augustus

  De nacht gaat prima op de motor.  We genieten nog lang van het prachtige Engelse landschap. Hier gaan we zeker terugkomen. We willen in Salcombe stoppen om even wat motorolie te halen. We hadden het zo ontzettend druk in Falmouth, dat we dat daar helemaal vergeten zijnJ Salcombe dient zicht echter om 05.30 LT aan, en ik denk dat dat iets te vroeg is. Dan toch maar naar Torqay, daar is Jan 30 jaar geleden al een keer geweest met de marine, Ik sla de boeken (die ik heb) erop na en zie dat ze daar van alles hebben, alleen geen reparatieshop. We nemen het zekere voor het onzekere en stoppen in Dartmouth. Een klein stukje de rivier de Dart op. Links en recht een kasteel en geschutspoort. Dit is het Engeland van Ivanho! Een prachtig tochtje, in Dartmouth vinden we een plekje aan de short stay (max 2 hrs) steiger. Voor ons net genoeg. Kees slaapt nog en daarom ga ik met Jan naar de chandlery, blijkt het nog een volvo penta dealer te zijn ook! En ik heb een Perkins, wat een mazzel dat dit op elkaar past, kunnen we meteen even een nieuwe dieselfilter meenemen en 4 liter olie. Helaas vinden we het nummer van de dieselfilter niet en ken ik het ook niet uit mijn hoofd. We gaan terug naar de boot, willen nog koffie drinken, maar het pontje duurt erg lang. Kees en Jan halen de filter op (nu met voorbeeld mee!) en ik vul wat olie bij. Niet gek want onze plofplof lust wel 2 liter. Daar was ie wel even aan toe denk ik. Na anderhalf uur gooien we weer los en zijn op weg, het is inmiddels prachtig weer geworden. We motoren een stukje, zeilen weer wat en ploeteren voort. We hebben flinke stroom mee en gaan enorm hard.

Dag 2, woensdag 7 augustus

Queen Mary II komt ook even zwaaien

Wanneer ik mijn wacht overgeef aan  Jan zit ik al een uur te kijken dat we nog 3.30 moeten naar het volgende waypoint.  De volgende morgen blijkt dat Jan duizelingwekkende snelheden heeft gehaald tegen de sterke stroom in, het record staat op 1,2 kn. Dat schiet dus niet op. Bij Kees ging het al iets  beter doordat het zeil bijgestaan heeft. Als ik uit bed kom, gaat net de stroom kenteren en staat er een straf windje, we hijsen de zeilen (of beter rollen ze uit) en met een gangetje van 5 kn. Lopen we verder. Als Kees naar bed is, kijk ik het nog even aan, reef het grootzeil, val iets af en ga plotseling 9 knopen, kijk, dat is pas zeilen!!! Heerlijk, binnen valt van alles om, inclusief Jan en Kees, maar dat mag de pret niet drukken. Jan komt snel buiten en geniet ook van een heerlijk dagje zeilen. Helaas, kentert de stroom weer en daarmee is ons zeilavontuur voorbij. Laveren is niet leuk, laveren tegen de stroom in, is doelloos heen en weer zeilen. We motoren wat richting Eastbourne en nemen al vrij snel de beslissing om door te varen naar Ijmuiden, daar moeten we uiteindelijk toch heen. ALS we op tijd in Eastbourne zijn en ALS we dan stroom mee gaan krijgen en ALS we dan op tijd bij Dover vandaan zijn en ALS we dan gemiddeld 5 knopen varen …….Dan zijn we vrijdagavond om een uur of 5 in IJmuiden Marina. Kortom we zien wel, als zoveel alsen kloppen, dan komt het goed en anders ook.

Jan heeft bijna een heads on met Blondie

Dag 3, donderdag 8 augustus

white cliffs of Dover

Tanksteiger Dover

Jan heeft bijna de hele nacht doorgezeild met ditmaal snelheden van max rond de 7, kijk zo kan het ook. Als ik ’s morgen om een uur of 6 wakker word, gaat even later de motor uit. Snel de jerrycans restjes bij elkaar gegooid en dat in de tank. Gelukkig nog genoeg tot Dover. We doen Dover aan om te tanken en komen net na een grote witte wastobbe speedcruiser aan, die ook moet tanken. We moeten even wachten. Geen probleem gaan wij een broodje en wat koffie scoren…..dachten we. De man van het tankstation biedt ons een kopje koffie aan (nescafe). We strekken de benen, nemen wat foto’s, wachten op de tankauto die gelost moet worden en nog een bootje van defensie dat later kwam, maar van ons wel voor mag. Uiteindelijk zijn we 0715 WET Dover binnengevaren en varen we 0915 uur weer weg, met 130 liter diesel. Nu kan Jan ook Dover op zijn zak zettenJ De rest van de dag motoren en motorzeilen we wat, we gaan harder dan gedacht en het tij komt prima uit. Om 2039 beginnen we met het oversteken van de shippinglane. Kees heeft ons intussen verwent met spinazie uit Martinique, rundvleeslapjes in jus uit Scheveningen en gebakken aardappels uit Horta, Faial, Azoren. Internationale keuken dus! Om 2255 is dat ook klaar en willen we gaan zeilen, dat pakt met deze wind, deze stroom en deze koers niet goed uit, dus snel de motor weer aan.

Dag 4, vrijdag 9 augustus

Maasmond oversteken

 Als Jan mij om 0050 uur wekt voor mijn shift, draait de motor nog steeds, we zijn inmiddels net boven het in aanbouw zijnde windmolenpark, wat een aanfluiting. We hebben ze in Engeland zien staan, 80 % draaide niet eens. We gaan gemiddeld 5 knopen naar het zebrapad bij Rotterdam, dus liggen goed op schema, als we zo doorgaan zijn we vanmiddag om 1700 uur in IJmuiden en zit de reis er bijna op. We blijven waarschijnlijk nog een nachtje op zout water om dan morgen door te varen naar onze nieuwe ligplaats, Nauerna, steiger F. Het zal mij benieuwen. En dan eindelijk om 0230 kan de motor uit, we worden nog even bijna overvaren door de Hercules. Wat een ……. Gelukkig zat ik wel op te letten! En dan niet reageren op de marifoon. Nog 72.2 nm naar IJmuiden, kleine sluis. Buiten is het koud. Ik heb gisteren voor het eerst weer eens mijn pak tevoorschijn gehaald, wat went warmte snel. Vanmorgen gingen we vlot de Maasmond over, even afremmen voor de Eendracht (een groot vrachtschip) en op naar IJmuiden, de lucht betrok en er kwamen wat spetters uit. Kees en Ik gingen nog wat slaap inhalen terwijl Jan alles in goede banen leidde. Nu is het 1515 en varen we tussen Noordwijk en Zandvoort en de lucht trekt volledig open, toch nog een aankomst met mooi weer. Op de pier een klein welkomst comite. We leggen aan in de Seaport Marina, nemen een drankje, eten met zijn allen bij de Thai en als iedereen naar huis is, gaat Jan douchen en Kees en ik "doen" nog even een flesje muider schippersbitter op de Beluga die hier ook ligt. Om een uur of 3 is het voorbij en gaan de oogjes dicht. Morgen rond 10 uur door de sluis naar Nauerna. Precies 13 maanden na vertrek.

Rik belt op "tiet" naar huis

 

 

We hebben :    433 mijl gevaren (802 km)

                        Er 94,25 uur erover gedaan

                        Gemiddeld 4,59 knopen (8,51 km/h) gevaren

                        71 uur gemotord en ongeveer 142 liter diesel verbruikt.

                        NIETS gevangen, gefileerd en gegeten

3 bruinvissen langs zien zwemmen

                        NIET met de hand gestuurd

                        De windmeter van 0 tot 25 knopen aan zien geven (schijnbare wind!)

                        De stuurautomaat de hele weg zonder mopperen zien sturen

                        Geen telefonisch contact gehad

                      

Maar het belangrijkste is:

WE ZIJN ER!

                                       Terug in Nederland

Falmouth

Na een heerlijke 2,5 uur geslapen te hebben, regelen we de zaken met de havenmeester, leggen het stroom aan en gaan eerst eens lekker douchen. Als we terug op de boot zijn komt er een vrouwtje in een rubberboor langs, die vraagt of ze naast ons mag liggen, geen probleem natuurlijk. Er komt een boot van 46 ft aan! Het zijn Lydia en Joost met de Margaux, een Van der Stadt design. Joost is iemand die heeft een droom, komt van school, begint een 46 ft boot te bouwen, werkt zich 7 jaar helemaal het apenzuur, is 30 heeft een prachtige boot, een leuke vriendin en gaat een rondje Atlantic doen. Joost en Lydia, succes! Dan drinken we een kopje koffie in de bekende lokale pub, de chainlocker. We lunchen daar ook en als we op de boot zijn doen we even lekker niets en drinken bier op de Margaux.  We dineren in de chainlocker. En ’s avonds lopen we nog een rondje door de stad. Het is een alleraardigst dorpje. We worden nog uitgenodigd bij een stel dronken engelsen in de tuin, maar wijzen dit beleefd af, ze waren al iets te ver heen. ’s Avonds slapen we heerlijk. De volgende dag begint op z’n engels REGEN. We lopen naar de Tesco’s en halen (bijna) alles wat je voor een engels ontbijt nodig hebt. Kees verzorgd dit dan weer en zo is het leven prima. We lopen nog naar het kasteel en het uitkijkpunt aan het begin van de baai en eindigen maar weer in de chainlocker, het is eentonig maar wel gezellig. Als we naar huis willen gaan, besluiten we om nog een biertje in het lokale uitgaansleven te doen. Na ettelijke biertjes, gin tonics en cognacs, eindigen we uiteindelijk om een uur of 5 in bed. De volgende dag is het rotweer. We besluiten om ’s avonds weg te gaan, we dolen wat rond in het maritiem museum en doen weinig anders dan bijkomen van de avond ervoor. Uiteindelijk varen we om 17.45 LT weg, na 50 liter diesel getankt te hebben.

Uitkijkpunt bij Falmouth

Regen, Wind en een blije Jan

Ed, ik ben er geweest!

De oranje fok is de MERO

Jan ontmoet een oude bekende