Puerto Rico – Bermuda’s

Dag 1, vrijdag 17 mei (133 mijl afgelegd, nog 805 nm te gaan)
 

Zoals gezegd hebben we de eerste dag van 0820 ’s morgens tot 0030 ’s avonds op de motor gevaren en het zeil op gehad. We hadden nog een noodoproep op onze lage marifoon, die dus niet van ver kon komen. We hebben de US Coast Guard ingeseind, omdat de noodoproep in het Spaans was en we het niet konden verstaan en er geen positie was doorgegeven. De USCG heeft nog gevraagd naar de hoogte van onze antenne en zou ons terugroepen als we konden helpen, we hebben geen oproep meer ontvangen, dus hopen dat alles goed is gegaan. Aan de westkant van Puerto Rico voeren we heerlijk uit de swell en konden dus rustig onze pasta met bolognaisesaus opeten.

Dag 2, zaterdag 18 mei (130 mijl afgelegd, nog 683 nm te gaan)

Een relatief rustige dag met goede voortgang helaas zijn Jule, Mette en Jasmin zeeziek

Dag 3, zondag 19 mei (121 mijl afgelegd, nog 552 nm te gaan)

Begin is nog steeds relatief rustig, alleen ‘s middags wordt het wat onrustiger. Jasmin en Mette nog steeds zeeziek, Jule is weer gewend.

Dag 4, maandag 20 mei (114 mijl afgelegd, nog 448 nm te gaan)

Lelijke dag, vaart is uit de boot en de golven klotsen van alle kanten. Met een gestuurde koers van 30 gaan we over de grond 340, zo komen we er niet. Jasmin nog steeds zeeziek, Mette gaat beter.

Dag 5 dinsdag 21 mei (115 mijl afgelegd, nog 333 nm te gaan)

Niet veel beter dan gisteren, aan het eind van de middag komt de boot iets tot rust, we weten tenminste de goede koers weer te houden, erg hard gaat het nog niet.

Dag 6 woensdag 22 mei (134 mijl afgelegd, nog 199 nm te gaan)

In ieder geval een rustige nacht, golfhoogte gaat snel naar beneden, nog geen windstilte waar we op hopen om even lekker te douchen en pannenkoeken te bakken. ‘s Morgens valt de wind dan toch weg, alle zeilen gaan weer helemaal uit en we halen nog net een gangetje van ongeveer 4,5 knoop. Even lekker douchen en brood en bananen”cak” bakken. Plotseling nemen de golven en de wind iets toe, de Mero heeft er zin in, binnen een mum van tijd gaan we met rond de 7 knopen over het water. Zou het komen dat ze gehoord heeft dat ik de bemanning verteld heb dat we waarschijnlijk zaterdag pas aankomen? Kortom, boot ruikt naar bananencak, brooddeeg staat klaar, Mero vliegt met uitschieters tot 8 knopen over de golven, Bermuda here we come!

Dag 7 donderdag 23 mei (152 mijl afgelegd, nog 47 te gaan!!)

Na een rustige nacht, waarin we zowaar een andere boot hebben gezien, die keurig voor ons uitweek, gaat het overdag weer harder waaien, met een rif in het grootzeil en in de genua blijven we ruim boven de 6 knopen lopen, snelheden van boven de 7,5 knopen zijn geen uitzondering! Zouden we toch vrijdag voor donker binnen zijn. De Mare Liberum belt nog op, op dat moment moeten zij nog 235 mijl en hebben de motor bijgezet, wij nog 175 mijl zonder motor, we komen dus bijna gelijk aan, dat word vast gezellig! We hebben het dan toch gehaald, 150 nautische mijlen in een etmaal!!!!!! De eerste keer deze reis. We hebben nog geen land in zicht, maar we ruiken het bijna.

Dag 8 vrijdag 24 mei (47 mijl afgelegd, nog 0 te gaan)

Na een relatief rustige nacht blijkt dat we echt goed opgeschoten hebben. ‘s Middags zien we eindelijk land! We hebben even contact met de radio Bermuda en geven alvast al onze gegevens door. Zij verwachten ons rond 17 uur locale tijd bij de ingang “The spit”. Dit klopt precies! Wij gaan door naar customs en immigration, zien wat Nederlandse boten welke ons helpen aanleggen en foto’s nemen van onze aankomst. Het inklaren is zo gebeurd en iedereen is hier ontzettend vriendelijk en behulpzaam. We varen 100 meter de baai in en laten ons anker zakken om hier dan op de Mare Liberum te wachten. Zij komen ’s nachts aan en als wij de volgende ochtend om 8 uur uit het raam kijken, zijn zij net ingeklaard en aan het ankeren. Dus gezellig de ochtend samen vertreuseld, koffie gedronken, bij gekletst. ’s Middags zijn wij nog aan de kant even wat door het dorp gelopen. Het is hier erg leuk. Het lijkt wel Engeland, maar dan tropisch Engeland. Toevallig vallen wij met onze neus in de VVV-demonstratie voor de toeristen en Coen en Bas worden ingespannen om even te helpen een mevrouw in het water te laten zakken. In de 18^de eeuw was dit de manier om kleine dingen zoals dronken zijn in het openbaar of roddelen te straffen. Dit was pret voor de kinderen. Daarna wat boodschappen en terug naar de boot – borrelen! De borrel liep uit tot in de late avond en aansluitend gingen we meteen naar bed. Iedereen was nog behoorlijk moe van de reis. In de vroege ochtend van Zondag loopt de AnnaLena met Romy en Gerard binnen. Wij hebben hun de laatste keer heel even op de Atlantische Ozean tijdens de oversteek naar Tobago gezien. Het wordt hier dus steeds gezelliger. Zij moeten even wat bijslapen en ’s avonds zouden wij dan samen wat eten. Wij moesten ook maar meteen school weer oppakken. Wij moeten voor ons vertrek richting de Azoren de Cito-Toetsen afnemen en de resultaten opsturen. Dit wordt even hard werken deze week! Gelukkig hebben de Mare Liberum en ook de 2 Duitse boten welke hier met kinderen zijn precies hetzelfde en zo zijn de ochtenden gevuld met school.

Na school gaan wij met de Mare Liberum, de Mango en de Naval naar het strand een beetje picniken. Dit zijn zomaar 9 kinderen bij elkaar. Ook weer leuk wat nieuwe verhalen te horen want deze twee boten waren 3 en 6 jaar (!) op pad en zijn nu op de terugreis naar Duitsland. ’s Avonds BBQ’en wij met de Mare Liberum en de AnnaLena op de Mero. Spontaan maken wij nog kennis met de bemanning van de Bella uit Köln. Zij sluiten aan en het wordt een gezellige , late avond. Blijkt het ook nog dat zij een vriendin van Jasmin kennen. Klein wereldje weer. De volgende ochtend wordt een zware dag voor de juffrouw. Maar met behulp van een paracetamol en wat cola slaagt zij in de late ochtend toch nog in les geven…… In de middag ruimen we onze voorraadskisten op, maken lijsten met wat wij nog hebben of moeten hebben, de mannen controleren de masten van de drie boten en het lukt ook nog even koffie te drinken en kennis te maken met Freek en Willeke van de Indira. Mette en Mats maken, met super resultaten, hun CITO’s af en we bezoeken nog Hamilton, gaan met de bus naar de Zoo en het Aquarium, en varen met de ferry naar Dockyard en gaan met de bus terug, we hebben dus het gehele eiland van verschillende kanten en met verschillende bussen goed kunnen zien. Onze conclusie is duidelijk, zonde als je dit overslaat! De mensen zijn hier bijzonder vriendelijk en behulpzaam, er hangt een erg gemoedelijke sfeer, kortom een aanrader. Inmiddels is het zaterdagmorgen en volgens de weerberichten kunnen we morgenochtend om 10.00 uur l;okale tijd wegvaren. Vanmiddag nog even water tanken en nog 30 liter diesel opvullen en dan richting Azoren. Geschatte vaartijd, ongeveer 2 weken.

Even boodschappen doen voor een overtocht van 1 week

Dolfijnen bij de zuidwestkust van Puerto Rico

Een dikke regenbui, dus snel douchen

De goede oude tijd, toen vrouwen nog werden gestraft voor roddel en achterklap :)

Bridge house in UNESCO werelderfgoed St. George

Prachtige huizen, waar de daken water opvangen, de enige vorm van zoetwater

Mare Liberum en Mero op pad

Bas van de Mare Liberum, kijkt nog even de mast na

Een Kathedraal in Hamilon