De oversteek

Vrijdag 7 december

Coen en Rik gaan met Jule naar de Policia Maritima en de douane om uit te klaren, er is net een cruiseschip binnen dus de mijnheer met de  stempels laat even op zich wachten. Al met al zijn we om een uur of 11 klaar. We kunnen gaan, ondertussen heeft Jasmin vers fruit en groente gekocht die in het handige netje worden weggestouwd.Nog een laatste lunch bij de marina bar nog even snel douchen allemaal en dan gaan de trossen los. Onder luid getoeter en gejoel van de achterblijvende Nederlanders varen we weg…naar de tanksteiger. Nog even 100 liter diesel tanken en we gaan echt weg. Vertrektijd 17.30. We moeten nog even om de Costa Fortuna heen, die terugkomt om een medivac af te leveren. Voorzichtigheid geboden dus! Als de reus omdraait en dezelfde koers als wij vaart, roep ik ze maar even op, maar niets aan de hand ze hebben ons gezien en gaan keurig om ons heen.

Zaterdag 8 december (126 mijl) dag 1

Een heerlijk zonnetje en een rustig windje stuwen ons voort richting de carieb. om 17.30 nemen we het log op eerste 24 uur 126 mijl. Niet slecht, maar kan beter.

Zondag 9 december (267 mijl) dag 2

Het is nog steeds heerlijk zeilen. Rik heeft zijn eerste wacht gedraaid en alles gaat goed, we zijn nog steeds in marifooncontact met de Mare Liberum, die 2 uur voor ons zijn weggegaan uit Mindelo. Ze zijn snel, want we kunnen ze niet inhalen. Log geeft 141 nm, da’s 5,88 gemiddeld het gaat beter.

Maandag 10 december (398 mijl) dag 3

Mats gaat vissen, Jasmin heeft een gouddorade besteld. Na nog geen 10 minuten een luide schreeuw vanaf het achterdek, Papa ik zie 3 tonijnen springen. Wij denken nog van oke da’s leuk, maar die hangen niet aan de haak. Plots springt Mats op en gaat als een gek de lijn binnentrekken, ik heb er een!! Coen springt erheen en helpt Mats zijn grote vis binnenhalen. Zoals Mama besteld had; een gouddorade van bijna 80 cm! Na een bloedig gevecht (dat ik overigens weer gewonnen heb) is de vis keurig gefileerd in de koelkast beland. Dat wordt dus gouddorade (dolphinfish) vanavond. Rik heeft de slachtpartij nog even weggewerkt met een emmer en spons, dus alles ziet er weer keurig uit. Voor vandaag zijn we uitgevist. Log geeft 131 nm, da’s 5,46 gemiddeld.

Dinsdag 11 december (543 mijl) dag 4

Het gaat harder waaien eerst 15 knopen dan loopt hij door naar 20, op zich prima, maar er vormt zich een, voor ons, vervelende zee. We hadden gisteravond de genua al binnengehaald, omdat we zonder hard zat gingen en Jasmin het vervelend vind om met de spinakerboom uit te varen. Onder het mom van”we moeten het allemaal leuk blijven vinden” gaat de genua dus gewoon naar binnen. We gaan wel hard. Alleen op het grootzeil max. 7,6 kn. In de loop van de middag loopt Mero een paar keer uit haar roer als er een dikke golf voorbij komt, dus gaat er een reef in. Tegen de avond begint het nog harder te waaien en draaien we het zeil nog een stuk in. We varen nog regelmatig 7 kn, maar de stuurautomaat houdt het nu goed bij. Geen genua en 2 reven in het grootzeil. De Mero kan veel harder als er snel gevaren moet worden. Maar wij houden het zo comfortabel en leuk mogelijk binnen. Verwachtte aankomsttijd in Scarborough, Tobago is 22 december ergens midden op de dag. Log geeft 145 nm, da’s 6,04 gemiddeld. Zullen we de magische 150 mijl grens voorbijgaan…

We hebben vandaag een kwart van de afstand afgelegd, dus nog steeds niet aftellen.

Woensdag 12 december (683 mijl) dag 5

Het is een vervelende dag, Rik is inmiddels ook genezen van zijn Atlantische overtocht drift. We hebben lekkere wind, varen met twee reven zonder genua nog altijd rond de 6, maar het vervelendste is de golfslag, Swell vanuit het noorden gemixt met golven vanuit het ONO dat vind Mero niet prettig. We hebben van alles geprobeerd om haar iets lekkerder te laten liggen, maar we rollen alle kanten op, misschien toch het nadeel van een lichte (7,5 T) boot? Het voordeel is dat ze met weinig zeil veel snelheid houdt. De Mare Liberum is inmiddels een dikke 40 mijl bij ons vandaan, zwaardere boot, meer stabiliteit, meer zeil dus langere dagafstand. We zullen ze in Scarborough wel weer tegenkomen. Gelukkig hebben we wel satteliettelefoon en dus contact. Ook met ons walstation in Nederland, Jan de Weerman, is om de dag contact, zo kan hij ons een update geven van het weer en de andere boten, Als het goed is wordt het morgen vanaf een uur of 17:00 minder met zowel wind als golven, de golven, daar zijn we heel blij mee. Wij zijn niet geboren om de oceaan over te steken. Zoveel was na Biskaje al duidelijk en staat nu helemaal 100% vast. Log geeft 140 nm, da’s 5,83 gemiddeld

Donderdag 13 december (823 mijl) dag 6

We varen de donderdag in zoals ook de woensdag was. Gedurende de nacht loopt de wind iets terug, maar de golven blijven. We hopen dat zoals voorspelt bij de 40^ste breedtegraad de swell draait naar het oosten, zodat we dan wind en golven uit het oosten hebben. Dat zal een heel stuk rustiger varen. Voorlopig worden wij goed door elkaar geschud. Wel hebben we de grens van 1400 nm te gaan doorbroken, op het moment van schrijven, moeten we er nog ‘maar’ 1378, dat moet in 10 etmalen kunnen. Log geeft 140nm, da’s 5.83 gemiddeld.

Vrijdag 14 december (958 mijl) dag 7

De nacht was nog steeds vervelend en we hebben onze eerste squalls gezien, 8,5 kn met 2 reven, daar kwam dus best veel wind uit. Nog 24 uur op het moment van schrijven en dan zijn we halverwege, daar is iedereen aan toe. Na het halverwege punt varen we waarschijnlijk snel een doldrum in. Dan gaan we niet vooruit, maar kunnen wel even allemaal ontspannen en douchen! Inmiddels ook de magische grens van 1200 nm doorbroken. We gaan gestaag naar halverwege, waar we morgen aan hopen te komen, dan gaan we echt aftellen. En dan slaat het noodlot toe, met wat gekraak stop de autopilot ermee, een snelle inspectie leert dat de riem gebroken is. Geen probleem we hebben een reserve riem en zelfs een reserve automaat! De reserve riem blijkt niet de goede, dan de hele nieuwe automaat. Met wat gepuzzle en gemacgyver, zit die erop. Aan en………te licht, krijgt het wiel niet rond. We besluiten om voorlopig met  de hand te sturen. Happy hour en 24 uurs punt zijn inmiddels gepasseerd. Daar hadden we geen tijd voor. Maar, alsnog ; Log geeft 135 nm, da’s 5.63 gemiddeld

Zaterdag 15 december (1068) dag 8

Met de hand sturen door de nacht is goed gelukt, weinig zeil vanwege de wat onervaren bemanning, geeft niet we gaan de de kant op. ’s Morgens dan eindelijk begonnen met wat we “onderweg” zouden doen. We hebben Cheese de Windvane uit de mottenballen gehaald, na wat opstart problemen hebben we hem uiteindelijk aan zodanig staan dat we er de nacht mee door durven, dit scheelt een hoop slaap bij een hoop mensen. Wel weinig snelheid kunnen maken, vanwege het geklooi om hem aan het sturen te krijgen. Gelukkig konden we wel happy hour doen vandaag en vanwege het feit dat we het halverwegepunt gepasseerd ijn, ging it tezamen me kinderchampagne en maar liefst 3 soorten chips en drop. Log geeft 110 nm, da’s 4.58 gemiddeld

Zondag 16 december (1181) dag 9

De nacht door gaat goed, op een gebroken touwtje van Cheese na.  Als het licht wordt gaan we de touwen vervangen en hem opnieuw instellen, dan zou het beter moeten gaan. Voorlopig gaan we vooruit, al is het nog steeds niet hard en niet helemaal de goede kant op.  We hebben gisteren ook besloten om overdag met de hand te sturen, zodat we meer snelheid kunnen maken, natuurlijk hopen we dat we ook cheese zover krijgen om zijn werk goed te doen. Log geeft 113 nm, da’s 4.7 gemiddeld

Maandag 17 december (1303) dag 10

Vandaag de touwen van Cheese vervangen, maar geeft niet echt een verbetering. Vanwege de snelheid, besloten om ook afgelopen nacht met de hand te sturen, helaas bleek al snel de wind op, dus hebben we de motor moeten starten. Vanmiddag werden we nog opgeroepen door een Duitse solozeiler van de Living a Dream, een 27 ft Condor,, die hij in jachthaven Noordschans aan het Hollands Diep gekocht heeft, vervolgens 4 weken gereed gemaakt en uitgevaren… nu op weg voor Kerstmis op Barbados. Overdag zijn we nog bezig geweest met onze autopilots, de oude hebben we de riem succesvol gerepareerd, maar de autopilot werkt niet met de verdikking in de riem. Een tegenvaller, we hadden goede hoop hem weer te kunnen gebruiken. Dan maar weer met de hand en ’s nachts met Cheese. De wind zou toenemen, heeft dat ook even gedaan, maar neemt nu weer af. Een hele tijd zo rond de 5+ knopen gehaald met de windvaan, nu drijven we weer rond de 4. Het zit niet mee. Voor de kerst Tobago halen word lastig. Zo rond 3.30 LT neemt de wind weer toe, we halen snelheden van 5,5 knots. Jippie! Log geeft 122 nm, da’s 5.1 gemiddeld

Dinsdag 18 december (1420) dag 11

Vlak na het avondeten van gisteravond, terwijl Rik en ik met de windvaan bezig zijn, weet een vliegende vis de weg door het bovenluik te vinden en stuitert binnen in de salon met daarin Jasmin, Mette, Jule en topvisser Mats, allen gillen ze, maar Jasmin weet de vis in de beslagkom naar buiten te krijgen, helaas voor de vis, gooit Jasmin hem aan de verkeerde kant van het kindernet. Log geeft 117 nm, da’s 4.88 gemiddeld

Woensdag 19 december  (1532) dag 12

Voortgang gaat goed, afgelopen nacht lekker op de windvaan gevaren, alleen op de genua toch nog zo’n 4,5 a 5 knots gehaald. Vanmorgen snel op de hand gaan sturen, gaat vooral veel sneller doordat we dan het grootzeil erbij zetten. Vanmiddag hebben we op 12 58 696 N en 50 47 020 W een flessenpost laten varen, benieuwd of we er ooit iets over horen. Tegen schemering meldt zich nog een grote vis bij de boot, een meter of 4 a 5 denken we. Het lijkt een haai, even snel als hij er was is hij weer weg. Een 20 minuten later komt hij terug met een luide afblaas uit het luchtgat laat hij weten dat het geen haai, maar een walvisachtige is. Log geeft 112 nm, da’s 4.67 gemiddeld

Donderdag 20 december (1658) dag 13

Vannacht bijzonder veel snelheid behouden met de windvaan. Zo zouden we een 120 nm+ dag kunnen maken, het zal toch niet dan toch voor de kerst op Tobago? We vangen nog een grote (78cm) gouddorade die snel tot filet wordt omgetoverd. Vanmiddag heerlijk kibbeling ervan gegeten, vanavond  Mahie Mahie met rijst. Log geeft 126 nm, da’s 5.25 gemiddeld

Vrijdag 21 december (1768) dag 14

We zijn de nacht weer goed doorgekomen, weliswaar niet zo snel als gisteren maar Cheese Loose de windvaan houdt zich fier overeind, een paar kleinigheidjes daar gelaten, werkt hij prima. Wat zijn wij blij dat hij de nachtdienst voor ons doet.    Log geeft 110 nm, da’s 4.58 gemiddeld

Zaterdag 22 december (1891) dag 15

Dag loopt voorspoedig, we gaan snel, we gaan het redden, voor de kerst zijn we in Tobago. We stellen het plan om naar Scarborough te varen bij. We gaan naar Charlotteville, gewoon, omdat het kan! Dan als ik lekker lig te slapen, een klap, Jasmin kijkt naar de snelheid die loopt heel snel terug naar 2,1 kn. Ze maakt me wakker en ik schiet naar buiten, het blad van de windvaanstuurinrichting is weg! Snel de touwen los en ik neem het roer over, we varen op dat moment op 11 12.941 N en 57 21.455 W, we moeten nog 190 nm, dat word dus met de hand sturen. Om 3.00 uur lost Rik me af, we gaan leker snel alleen op de genua. Morgenochtend zien we verder. Log geeft 123 nm, da’s 5.13 gemiddeld

Zondag 23 december (2017) dag 16

Ik ben om 6.00 uur op en wil Rik aflossen, hij komt met de blijde mededeling dat hij nog lang niet moe is, ik ga snel terug naar mijn bed en ga nog een uurtje liggen. Gedurende de dag gaan we met 6+ kn met als uitschieter een 9,4 van een golf af! . Onderweg komen we de Colossus tegen, een groot vrachtschip, we roepen haar op en vragen waar de reis heengaat. Zij gaan naar Walvisbay (waar dat ook moge zijn!)Log geeft 126 nm, da’s 5.25 gemiddeld

Maandag 24 decemberdag 17

Gisteravond is er bezoek gekomen, zo rond 20.00 uur landde er een vogel op de giek. Het beestje is zo vermoeid dat een foto met flits niet eens voor het opheffen van het hoofd zorgt. Gedurende de nacht blijft hij zitten hier en daar een vies visachtige witte derrie spuiend (@#$%$#) Om ongeveer 2.30 uur, we moeten dan nog 4 o mijl zie ik de eerste lichtschijnselen van Tobago, zal ik iedereen wakker maken, of toch maar laten slapen. Ik kies voor het laatste, een lichtschijnsel is nou ook weer niet zo bijzonder. Rik staat nu op wacht en mag Tobago bij dag als eerste zien (misschien!) Vanmorgen om 06:00 uur was bijna iedereen wakker. Mats zag als eerste het eiland Tobago liggen. Nog een paar uur en we zijn er! De vogel was er ook nog, heeft de hele boot precies onder de giek, ondergescheten. Inmiddels is hij weggevlogen. We varen om het noorden van Tobago en moeten nog even tussen een uitstekende en een net onder water staande rotspunt door, maar alles gaat goed. Om 10.50 worden we verrast door een tropische regenbui, die zo intens is, dat we de baai waar we in willen varen uit het oog verliezen. Met bakken komt het uit de lucht! De boot is in ieder geval niet meer zout! We laten het anker vallen en zowel links als rechts van ons beginnen twee Aussies te kwaken dat we te dichtbij liggen. We halen op en gaan een stukje verder liggen. Na de bui komt de man zich verontschuldigen en nodigt ons meteen uit voor een lunch op eerste kerstdag. Ik dacht heel even dat het Fransen waren, maar achteraf waren het allemaal prima lui!

We hebben :     2152 mijl gevaren (3985.5 km)

                               399.5 uur erover gedaan

                               Gemiddeld 5.39 knopen (9,98 km/h) gevaren

                               42 uur gemotord en ongeveer 80 liter diesel verbruikt.

                               2 gouddorades (77 en 79 cm) gevangen gefileerd en gegeten

                               1 walvisachtige gezien

                               1 miljardmiljoen vliegende vissen geteld en ongeveer 1000 dood van de boot gehaald

                               48 uur met de hand gestuurd

                               De windmeter van de mast zien vallen

                               De stuurautomaatriem gebroken

                               Het roer van de windvaan verloren

                               Elke dag telefonisch contact gehad met de Mare Liberum

                               Om de dag telefonisch contact gehad met Jan de Weerman (Zuiddam)

Maar het belangrijkste is:

WE ZIJN ER!

Charlotteville, TOBAGO,

ZUID AMERIKA