Eerst even
een verklarend woordenlijstje J
LT = lokale
tijd
UTC = het
oude “Greenwich Mean Time”
Nm =
Nautische mijl ≈ 1,8 km
Knoop = kn =
nm/uur
AIS =
Automatisch Identificatie Systeem
Marifoon =
(boot)radiozender, max bereik ca. 20 nm
Meetmoment
van de dagafstand is altijd om 1300 UTC, dit is het moment waarop we in Bermuda
door de nauwe doorgang voeren, de Atlantische oceaan op.
Dag 0,
zondag 2 juni
We zijn ’s morgens vroeg op en zien de
Faia Loby en de Witchcraft al aan de douanesteiger liggen. We ontbijten en
ruimen de boot op en gaan dan om 8.30 uur ook naar de douanesteiger, het
uitklaren is snel gebeurd, al heeft de mevrouw nu al stress, wij zijn de
vierde, over haar ontbijt dat ze misschien wel gaat missen. We varen naar de
dieselsteiger en tanken 80 liter diesel (60 in tank en 20 in laatse jerrycan)
en tanken onze beide watertanks vol (volgens het bonnetje 95 gallons, $19,-).
Gerard en Rommy van de Anna Lena zijn inmiddels ook komen water tanken. We
zeggen gedag en gooien de trossen los voor de laatse grote oversteek van deze
reis. Als we richting de vaargeul, die naar buiten leidt, varen, roepen we
Radio Bermuda op en krijgen een goede vaart toegewenst en clearence voor het
kanaal. De verwachtte vaartijd bedraagt ca 2 weken.
Eenmaal buiten is er een heerlijk windje
en we schieten aardig op. Achter ons horen we nog de Anna Lena, de Mamira Fenna
en een aantal boten van diverse nationaliteit Radio Bermuda oproepen voor
kanaal clearence. We maken goede voortgang en kunnen al snel bijsturen naar het
oosten, zodat we halve wind blijven houden. Vlak voor donker hebben we nog
contact met de Faia Lobi, Witchcraft en de Anna Lena. We eten pasta, Jasmin
heeft voor 2 dagen saus voorgekookt.
Dag 1 , maandag 3 juni (144 mijl afgelegd, nog 1555
nm te gaan)
De nacht gaat prima en bij daglicht zijn
we (bijna) alleen. Alle Nederlandse boten zijn buiten marifoonbereik, da’s
jammer, het is altijd leuk om een tijdje samen op te varen. Dan om een uur of 0900
LT horen we de Indira ons oproepen, we antwoorden, maar zij kunnen ons niet
horen. Later op de dag gaat dit overigens wel. We hebben een prima zeildag en
moeten alleen aan het eind van de middag even 2 uur de motor aan hebben. Dit
komt goed uit, het is een regenachtige dag, dus onze zonnepanelen hebben het
niet zo goed gedaan, zo laden we de accu’s bij en kunnen de kinderen een film
kijken. ’s Nachts zien we het lichtje van de Indira achter ons. Dan ineens om
0225 LT een doffe klap, de boot raakt van koers. SCHRIK, we hebben wat geraakt,
maar wat? We kunnen gelukkig geen schade ontdekken en denken dat het een walvis
geweest moet zijn…….We roepen snel de Indira op die gelukkig vlak achter ons
vaart, toch een lekker idee. De rest van de nacht gaat probleemloos, er staat heel
wat wind ca. 20 knopen, maar het is goed te doen. 2 reven in het grootzeil en
een reef in de genua. We halen belachelijke snelheden over de grond. Op een
moment zelfs 9 knopen! Schiet wel lekker op. 2de avond, dus weer
pasta met voorgekookte saus.
Dag 2 , dinsdag 4 juni (141 mijl afgelegd, nog 1414
nm te gaan)
Om een uur of 10 komt de zon door, die
hebben we gemist gisteren! We zeilen heerlijk de dag door en eten ’s avonds
nasi. De Mango, een Duitse zeilboot die zaterdagavond uit St George zijn
vertrokken meldt zich, ze liggen 13 mijl naast ons. Dit geeft wel aan hoe snel
we zijn geweest de eerste dagen.
Dag 3, woensdag 5 juni (141 mijl afgelegd, nog 1273
nm te gaan)
Een soortgelijke dag als gisteren, de
stemming zit er goed in bij bijna iedereen. De rest van de nasi is lunch, ’s
avonds eten we salade met gebakken aardappelen.
Dag 4, donderdag 6 juni (136 nm afgelegd,
nog 1137 nm te gaan)
De dag begint regenachtig, we hebben de
Indira en de Mango nog steeds op de marifoon, ze zijn ons vannacht voorbijgezeild.
De wind laat ons langzaam in de steek, de snelheid loopt snel terug naar zo’n 3
knopen L. ’s Avonds zijn we de Indira kwijt, maar de Mango zien we zeilen. We
bakken pannenkoeken bij dit rustige weer, maar die zijn niet zo’n succes. Een
kant en klaar pak uit de Puertoricaanse supermarkt levert vooral heel dik
beslag op. Met de Nederlandse stroop en Puertoricaanse poedersuiker smaakt het
toch nog een beetje als pannenkoeken. Om middernacht zetten we de motor aan op
1600 toeren en halen de zeilen weg, we varen met een gangetje van 4 knopen
richting Flores, Azoren.
Dag 5, vrijdag 7 juni (93 nm afgelegd, nog
1044 nm te gaan)
De dag begon zonnig en zonder wind heel
even kwam er een vlaagje maar die was ook weer zo over. Dan alarm op de AIS,
een boot komt bijna recht op ons af, hij is gelukkig nog 15 mijl weg. Ik zie
dat het goed gaat, hij komt op zo’n 2 mijl voorbij. We roepen de Primo Stea (meer
letters heb ik niet op de AIS) op en de boot blijkt Primo Stealth te heten en
is op weg naar Bahama’s, het is een tanker. Ik vraag aan de man aan de marifoon
om een email aan mijn broer te sturen, dat is geen probleem. We kletsten wat en
varen verder. Ik kijk nog even met de verrekijker en zie het voorschip niet
meer van de tanker! De mannen op de tanker komen recht op ons af. Ik denk dat
ze een foto komen nemen, dit blijkt inderdaad zo te zijn. Wij sturen ook iets
bij en gaan zo’n 75 meter langs de reus, twee stipjes hoog op de brug maken
foto’s en hij toetert naar ons! Toch wel gaaf, dat zo’n megatanker zijn koers even
verandert om een foto van de Mero met haar bemanning te maken, nu maar hopen
dat het gelukt is! Mette ziet nog een hele grote schildpad drijven en zo is de
ontmoeting compleet. We motoren lekker verder er is weer geen wind. We komen
nog op spreekafstand van de Mango en varen een klein stukje samen op een
afstand van minder dan 30 meter. Het nog steeds rustig dus gaat Coen even een
popnagel aan de giek vervangen. Hij is net bezig als hij een grote walvis naast
onze boot ziet . Hij is zo’n 15 meter van de boot vandaan. Zwemt even naar de
boot. Kijkt en duikt rustig weer weg. Het is wel indrukwekkend zo’n beest zo
groot als je eigen boot……Vanavond bellen we Jan de Weerman en hopen op goede
informatie van hem. Jan is nu behalve weerman ook een soort navigator geworden.
Laten we het er maar op houden dat hij zich aan het inwerken is voor de
overtocht van de Azoren naar Nederland. Jan kwam met goed nieuws, een uitloper
van een orkaan in de golf van Mexico gaat boven ons langs, uit de resten die
eronder hangen kunnen we 15 a 20 knopen wind verwachten, nog even geduld dus.
Vanmiddag is er een knoop of 10 wind gekomen, nu tegen de avond (1800 uur LT)
valt die langzaam weer weg. Misschien komen we vandaag wel op een nieuw
“on”snelheidsrecord, hopelijk wordt het meer dan gisteren. 93 nm is niet echt
Mero waardig, al varen we altijd erg behouden…..Als diner vanavond spruitjes
uit blik (Leader price)met aardappelpuree uit een zak (Maggie) met een echte
Unox rookworst. Dit alles bij een heerlijke 27 graden (in de boot). ’s Avonds
koelt het snel af en het wordt vooral erg vochtig. Om 2000 uur LT gaat onze
motor weer aan, hij is tenslotte niet voor niets mee.
Dag 6, zaterdag 8 juni (95 nm afgelegd,
nog 949 te gaan)
Ik loop de hele nacht wacht, kan Jasmin
lekker doorslapen. Ik speel op Mats zijn DSi XL Professor Leyton, grappig spel
met heel veel puzzles. We varen lang door op de motor tot er opeens een beetje
wind komt. De motor gaat uit en we zeilen de hele dag met snelheden tussen de 2
en 6 knopen, het schiet niet echt op, maar het is mooi weer. Coen belt met de
Mare Liberum, die al aardig opschieten en Jasmin belt haar ouders en juist op
dat moment verschijnen er dolfijnen. We kijken even en Coen haalt de vislijn
weg. Het inktvisje is weg, de dolfijnen zullen er toch niet in gehapt hebben?
We weten het niet zeker, maar hopen dat een andere vis alles afgebeten heeft.
We eten spinazie uit blik, aardappelpuree (Maggie) en een gebakken eitje erbij.
Het is heerlijk rustig. Ik luister nog naar het netje (met moeite) en hoor de posities
van de Witchcraft en de Faia Loby die zitten resp. 75 en 100 mijl ten
oost-zuid-oosten van ons. Om 2000 uur gaat onze vriend de motor maar weer aan,
de zeilen klapperen over de boot. Ditmaal met 1800 toeren varen we zo een 5,5
knoop. We gaan recht naar het oosten zodat we onder de uitloper van een orkaan
blijven, maar er wel wind van hebben. Het goede nieuws vandaag is eigenlijk dat
de afstandmeter buiten eindelijk loopt (hij heeft namelijk maar 3 getallen, dus
stond boven de 999 nm stil).
Dag 7, zondag 9 juni (103 nm afgelegd, nog
851 te gaan)
Vannacht om 0330 LT de motor maar weer
uitgezet, er komt langzaam maar zeker weer wat wind, nu maar hopen dat het een
beetje doorzet en we zo rond de 15 knopen krijgen, kunnen we eindelijk weer wat
mijlen maken. Het is erg rustig zoals het de laatste dagen ging, maar van mij
mag het wel wat sneller. Erg hard gaat het in het begin nog niet, zo tussen de
4 en 4,5 knopen, maar we zeilen weer! De wind neemt flink toe deze dag tot zo’n
19 knopen, maar de snelheid komt er niet in, waarschijnlijk erg veel
tegenstroom. De golfslag loopt daarentegen wel flink op, dus het is flink
hotsen en klotsen! Morgen verwachten we 23 knopen (bijna windkracht 6), dus
even wat achter het weer aangebeld met de Mare Liberum en natuurlijk onze Jan
de Weerman! Het lijkt allemaal prima te doen. De stroming zet ons flink weg en
we gaan slechts langzaam noordwaarts, een voordeel is echter, dat we dan ook
verder om het lagedrukgebied heenvaren. Kost ons waarschijnlijk een dagje, maar
ach, 13 of 15 dagen op zee, het is toch allemaal veel te lang J Vanwege de zeegang eten we vanavond tortelini, lekker makkelijk.
Dag 8, maandag 10 juni (111 nm afgelegd,
nog 740 te gaan)
Gedurende de nacht neemt de wind inderdaad
toe tot 20+ knopen, eerst reven we het grootzeil, maar een uurtje later
besluiten we toch om het helemaal weg te halen. We gaan alleen op de
uitgeboomde (gereefde) genua en verliezen geen snelheid, midden in de nacht is
eindelijk die vervelende stroming weg en varen we 5-6 knopen, dit lijkt er meer
op. De golven zijn hoog, maar niet echt vervelend. Heel af en toe komt er een
grote langs die de hele boot heen en weer zwiept en dan is het even vasthouden
geblazen. Al met al een onrustige, maar relaxte nacht. Om 1230 LT klok ik 6,9
knopen bootsnelheid over de grond en 23 knopen wind van achteren, da’s toch al
snel windkracht 7. We zitten binnen met het AIS alarm aan en zo nu en dan
kijken we naar buiten. We hebben net nog contact gehad met een Britse boot die
22 nm voor ons voer, ook zij zijn op weg naar de Azoren komen van Antiqua en
zijn al 2 weken onderweg. Binnen is de stemming goed, de boot schudt flink heen
en weer. Jasmin leest, Mette speelt op de Dsi, Jule doet van alles en nog wat en
Mats eet zijn broodje niet op dus heeft straf, ik werk de computer bij en zo
vliegt de dag om. Volgens de vooruitzichten is het over 24 uur windstil! We
wachten af. Het is inmiddels 1900 UTC de wind is nog iets toegenomen we lezen
25 knopen af met een bootsnelheid van 5,5 knopen, dat is dan weer meer dan 30
knopen wind……windkracht 7 dus…. Het goede is, iedereen vermaakt zich nog prima
binnen en het is nog niet heel vervelend. We krijgen nog de Bella op de
marifoon en spreken af elkaar morgen weer te ‘bellen’. Morgen wordt alles
anders, alles beter. Als we eerlijk zijn, mogen we tot nu toe niet klagen.
Prachtige zeildagen met lekkere wind of af en toe iets te weinig. Maar geen
wind = geen golven en juist die golven maken het vaak ongemakkelijk, daarom
eten we vanavond Ravioli.
Dag 9, dinsdag 11 juni (108 nm (105 effectief)
afgelegd, nog 635 te gaan)
Om 0255 UTC draait de wind plotseling van
west naar noordwest en neemt af van 23 naar 18 knopen, zomaar in een keer. Dit
betekent dat het front gepasseerd is. Het regent, het lijkt miezer, maar uit
het zeil komen hele stralen water. Hoe noem je zoiets? Het miezert dat het
giet? Enfin, snel naar buiten de genua, die op de spinakerboom staat, indraaien
en het grootzeil uit. ’s Nachts gaan we namelijk in principe niet naar voren en
sowieso niet als we alleen buiten zijn. Dit is een prima oplossing, als het
daglicht er is, de golven afgebouwd zijn en de zon hopelijk terug is gaan we
wel eens aan een lijntje voor kijken. Het moet wel leuk blijven natuurlijk. Na
het ontbijt halen we de spiboom bij de opgerolde genua weg en als alles weer is
opgeborgen, trekken we de genua helemaal uit. We reven het grootzeil, want
alles blijkt toch een beetje te veel. Met een heerlijk gangetje van zo’n 5 a 6
knopen schieten we richting Flores. Jasmin doet school met de kinderen maar die
worden allebei vrij snel ‘school’ziek. Al snel nadat de school afgebroken is, klaart
iedereen wonderbaarlijk weer op en sommige eten zelfs soep! We kijken nog wat
TV en het happy hour brengt ons vandaag vers gepopte popcorn. Iedere dag om
1600 LT is het happy hour, dan is er wat lekkers met een blikje of drinkpakje.
Mette, Jule en ik eten chili con carne (uit blik) met rijst en ik maak wat
gebakken rijst met uitjes, tauge en ei voor Jasmin en Mats. ’s Avonds om 2300 LT (= 0000 UTC) gaat de
wind uit, zoals voorspeld trouwens! We rollen de genua en het grootzeil in en
starten de motor maar weer eens.
Dag 10, woensdag 12 juni (120 nm afgelegd,
nog 515 te gaan)
1600 toeren draait onze vriend. Hij perst
er een snelheid uit van ca. 5 kn en gebruikt zo niet al te veel diesel. Wij
vinden het prima. Jasmin kijkt ’s avonds een filmpje op de Ipad terwijl ik
slaap. En als Jasmin gaat slapen ben ik met de foto’s op de computer bezig. Het
is inmiddels 0415 LT aan boord en ik mag Jasmin weer wakker maken, die de
zonsopgang over 2 uur mag bekijken J Om 0700 LT wordt ik
weer wakker, er staat nog steeds geen wind en we motoren verder. Ik kook wat
eitjes en we ontbijten met z’n allen pas om 1000 LT. Als er iets wind komt,
gaat snel de genua op de spinakerboom, scheelt toch weer een knoop. Om 1300 UTC
hebben we toch maar weer eens 120 mijl in een etmaal gedaan! Jule zit buiten in
haar zwembad met de paardjes te spelen. Het gaat prima. Mette en Mats doen
school, vandaag zijn ze niet ziek! Het is prachtig weer, in de boot is het 27
DegC. Om 1345 LT gaat de motor uit. We zeilen weer en gaan toch zo’n 4,5 knoop,
niet slecht. Tegen 1800 LT. Trekt de wind weer aan naar zo’n 12 – 15 kn, de
boot maakt weer vaart en met de passaatzeilen op doen we toch zo rond de 6 kn.
Niet helemaal in de goede richting (52 ipv 74 graden), maar nog zeker goed
genoeg. Zo kunnen we morgen rond de middag gijpen en op ongeveer 80 graden naar
Flores zeilen, als het goed is, is dat ruime wind. Zo en nu lekker spagetti met
wortels en tonijn eten!
Dag 11, donderdag 13 juni (128 nm (124
effectief) afgelegd, nog 391 te gaan)
Als ik de wacht overneem om 0100 LT,
zeilen we nog steeds rond de 6 kn. Verwachte aankomsttijd is nu zondag 16 juni
rond het middaguur. Dat zou lekker zijn! Maar, we moeten nog 450 nm. ’s Morgens
is de vaart er een beetje uit, we gaan nog tussen de 4 en de 5 kn. We schudden
wel een beetje, maar Jasmin lakt nu de nagels van Jule, dus dat zegt genoeg.
Nog 391 nm te gaan, we kunnen niet wachten tot we binnen zijn. Deze oversteken
zijn gewoon te lang! We hopen dat het nog 3 nachtjes slapen is, in gedachte
zien we Flores al voor ons opdoemen. Net na 1300 UTC hebben we gegijpt en gaan
rond de 84 graden richting Flores. Moeten we aan het eind nog 30 nm omhoog
steken, wat is nu 30 nm op 1700 nm J Langzaam maar zeker
wordt de wind minder, we gaan nog 4 kn. We eten linsensoep (uit blik, met Franse
worst erin) en bellen Jan de Weerman, die meldt ons dat er morgen meer wind
komt, veel meer zelfs tot ca. 25 kn. Dat willen wij helemaal niet, wij zijn
blij met 18 ofzo, gelukkig mag niemand het weer zelf uitzoeken.
Dag 12, vrijdag 14 juni (121 nm afgelegd,
nog 270 te gaan)
Als ik de wacht overneem staat de teller
al op 333 nm, het voelt of we er bijna zijn. Voor de duidelijkheid, dit is de
afstand van IJmuiden naar Lowestoft…….en terug……..en dan nog een keer heen en
dan nog 33 mijl….. Vroeger (!) deden we die afstand in een hele vakantie niet!
Maar, nu is nu, dus, we zijn er
bijna! Als ik ’s morgens wakker word en de wacht overneem om 0645 LT, springt
de teller snel op 299 nm, zie je wel, we zijn er echt bijna. We zijn niet
desperaat om aan te komen, maar zien er wel naar uit. Er staat een lekker
windje en we kabbelen met een gangetje van bijna 6 kn richting Larjes, een
klein plaatsje aan de zuidoostelijke kant van Flores. ETA is 1530 UTC, zondag
16 juni 2013. Maar het kan ook nog maandag worden J Het is inmiddels 1500 UTC en ik heb
vanmorgen vers brood gebakken, iedereen vind het zo lekker, dat we er vanmiddag
meteen een soldaat hebben gemaakt. Jasmin had tonijnsalade gemaakt en we hadden
nog salami uit Puerto Rico, dus dat was smullen. Er staan inmiddels 20 kn wind,
maar we zeilen nog steeds vol tuig en doen zo’n 5,5 tot 7 knopen, de golfslag
remt een beetje af, maar het is nog steeds goed te doen. Om 1815 UTC nog even
met Jan de Weerman gebeld. Vanaf 2000 UTC trek de wind toch nog even aan naar
20-25 kn en dan van 0300 tot 0600 UTC zelfs naar 25-30 kn. Zitten we natuurlijk
niet op te wachten, maar ja niets aan te doen, lekker klein zeiltje en
uitzitten maar. Daarna neemt de wind weer snel af naar 15-20 knopen en draait
naar het NNW, dat kunnen we prima hebben. Eerst maar even de nacht afwachten,
we hopen dat de golven niet te hoog opbouwen. Vanavond eten we rijst met
varkenslapjes in jus en sperziebonen. Vlak voor het donker wordt zwemmen er nog
2 potvissen vlak bij de boot, een kwartiertje later ook nog een groep dolfijnen
met veel kleintjes. Daar doen we het toch ook voor.
Dag 13, zaterdag 15 juni (138 nm afgelegd,
nog 132 te gaan)
Daar zijn we dan 0225 UTC, wachtend op de
wind die komen gaat. De teller staat al op 20+ met bootsnelheid tussen 6,5 en
7,5 kn. Het loopt hard en bijzonder comfortabel. Het kleinste grootzeil en een
halve genua staat erop. Als het moet kan alles nog verder ingerold worden, maar
tot nu toe gaat het prima. De luchtdruk op onze electronische barometer daalt
absoluut niet, misschien dat de echt harde wind toch iets hoger blijft, laten
we het hopen. We hebben
inderdaad de ergste wind maar heel kort gehad, moesten nog kleiner in de
zeilen. We gingen ruim 8,5 kn met drie reven en een halve genua. We hebben dus
het zeil maar iets verder ingedraaid en ook de genua was zijn naam fok niet
eens meer waardig. Met een minizeil en een minigenua op was het prima te doen.
Toen het eenmaal licht werd, kon je pas goed zien hoe hoog de golven opgebouwd
waren. De wind draait richting het westen en is nu pal van achter, dat vinden
wij en de Mero helemaal niet leuk, de boot wiebelt dan erg en we gaan niet meer
zo hard, nog maar 5-5,5 kn. Als het goed is draait de wind in de loop van de
dag verder naar het noorden, zodat wij weer op onze favoriete ruime koers
kunnen varen. Wij vinden dat lekker, Mero vindt dat ook lekker, zij kan dan zomaar
in de 7 kn gaan varen. Nog 155 nm te gaan. Nadat we de afgelopen 2 uur de
verkeerde kant opgevaren zijn, dwz een klein beetje naar het zuiden, maar wel
richting oosten, zijn we om 1300 UTC weer met de steven naar Flores gaan
liggen. We gaan nu met de golven (bijna) van achter, met een vaartje van ca 6
kn richting Flores. We hebben onderweg nog contact gehad met een vrachtvaarder
voor een radiocheck en een Fransman die met zijn Ketch een mijl of 5 naast ons vaart. Als we het bochtje
om gaan richting Flores zien we hem ook zeilen. Een schip van 17 meter, dat we
trouwens een aantal dagen geleden, toen we nog met de Bella en Mango opvoeren,
ook op de radio hebben gehad. Dus zo slecht hebben we het niet gedaan na een
dag of 6 samen met een 17 meter lang jacht op te varen. (of heeft ie gewoon
pech gehad, of zijn motor niet gebruikt?). Om 1400 UTC halen we het grootzeil
weg en gaat de genua uit, dit ligt toch nog rustiger op de golven en we gaan
evengoed 6 kn. Vlak voor het avondeten, penne met gebakken aardappels,
knakworsten, uien en knoflook, komen er nog wat dolfijnen gedag zeggen. We
zetten de klok nog een uurtje vooruit, zodat we mooi op schema liggen wat
tijdomstelling betreft. En het mooie is, Azoren zomertijd = UTC. Nadat we in de
namiddag heel weinig wind hebben gehad, draai de wind plotseling om 2145 UTC
naar het beloofde noordnoordwesten, de boot begint gelijk te lopen en we gaan
weer tussen de 5 en 6,5 kn.
Dag 14, zondag 16 juni (121 nm afgelegd,
nog 13 te gaan)
De wind
trekt aan en aan, grootzeil weg alleen op de genua, gaat prima. Ik steek mijn
hoofd weer eens uit het luik, er vaart een boot op 210 graden, moet die Franse
Ketch zijn. Voor ons zie ik ook iets, een ster? Flits, flits, Nee het is de
vuurtoren van Flores. We schrijven 0445 UTC en we zien het eerste schijnsel van
de vuurtoren. Nog 50 mijl te gaan. We gaan vandaag aankomen! Ik ga slapen, 20
kn en alleen de genua vol uit, loopt lekker. Dan ineens valt de tas weer van
het bed, ik ben in een keer wakker en Jasmin komt me al wekken. Die gekke wind
neemt nog meer toe, dat hadden we niet afgesproken. Halve genua weg, dan maken
we geen snelheid, maar liggen wel lekker rustig. Misschien dat ik nog een
stukje zeil erbij zet. En dan ga ik slapen. Als ik de wacht weer overneem, zit
er weer geen snelheid in de boot, het waait erg hard en het regent, niet
bepaald iets dat je verwacht als welkomsgeschenk na een oversteek van 2 weken.
De wind blijkt nog meer gedraaid en we moeten scherp aan de wind naar Flores.
Onze Gibsea 40 met Coen, Rolgrootzeil en Rolgenua houden helemaal niet van
scherp zeilen en de crew binnen ook al niet. We proberen even wat, maar alles
wat we doen, we drijven richting Horta. Daar willen we niet heen. 1/1000000000ste
seconde denk ik na, ik rol de genua in, zet het grootzeil strak en start de
motor J We
hebben nog meer dan genoeg diesel om deze 25 nm te motorsailen. En dat doen we
dus ook. Buiten blijft het smerig weer, bah. En dat op Vaderdag!!En dan om 1030
UTC kijk ik nog maar eens naar buiten, die vieze dikke regenwolk in de verte,
daar moeten we heen, brrrr. Maar wacht eens, een regenwolk met huisjes? Nee,
het is Flores, LAND IN ZICHT. Na 14 dagen zien we weer land, voor de eerste
keer sinds Sint Maarten weer een echte douche (dit valt dus tegen, de douche is hier koud! Gelukkig hebben we wel stroom en dus heet water aan boord), hopen we. Hoe dichter bij we komen,
hoe mooier het weer wordt, op 14 nm ligt een eiland prachtig in de zon, de zee
is woest, er komt wat water over, maar het deert ons niet.
Om 1300 UTC, ons
ijkpunt, moeten we nog 13 nm tot de haven. Die 13 nm lijken wel een dag te
duren. Tergend langzaam ploegen we ons tegen meer dan 20 kn. wind in. En dan
eindelijk om 1630 UTC leggen we aan in de haven. Dit laatste stuk heeft ons
maar liefst 3 ½ uur gekost. Voor een deel van de crew was dit de laatste lange
oversteek. Jasmin, Mette, Mats en Jule vliegen 17 juli vanaf Horta terug naar De Woude. Mijn broer Kees en
Jan ”de Weerman” Zuidam zullen dan hun plekken innemen om de Mero veilig naar
huis te krijgen. Maar eerst nog de Azoren verkennen.
We hebben : 1710 mijl gevaren (3166.5 km)
Er 339,5 uur erover
gedaan
Gemiddeld 5.03 knopen
(9,32 km/h) gevaren
66 uur gemotord en
ongeveer 132 liter diesel verbruikt.
NIETS gevangen,
gefileerd en gegeten
4 walvissen, 4 keer
dolfijnen en 4 schildpadden naast de
boot gehad
1 vliegende vis en 2
inktvisjes dood van de boot gehaald
NIET met de hand
gestuurd
De
windmeter van 0 tot 30 knopen aan zien geven
De
stuurautomaat de hele weg zonder mopperen zien sturen
De
windvaan niet gebruikt
Af
en toe telefonisch contact gehad met de Mare Liberum
Af
en toe telefonisch contact gehad met Jan de Weerman (Zuidam)
Maar het
belangrijkste is:
WE ZIJN ER!
Lajes, Flores,
Azoren,
EUROPA
 |
| De Mango midden op de Oceaan |
 |
| De Primo Stealth heeft mooie foto's genomen |
 |
| Mats gooit onderweg een flessenpost in de oceaan |
 |
| Jule en Mats spelen in het zwembad van de MERO |
 |
| Dolfijnen en walvissen kijken |
 |
| Eindelijk Flores in zicht! |
