Van Marokko naar de Canaries

Wij zijn woensdagochtend vertrokken uit Marokko. De weervoorspelling was erg goed. Wel voor de eerste dag weinig wind, maar donderdag in de loop van de dag zou dit veranderen. Dit was ook inderdaad zo. We zijn vertrokken tegelijk met vier andere Nederlandse boten. Wij en de Drift-Away richting de Canarische eilanden en de Mare Liberum en de Barnstormer gingen richting Agadir. Maar de helft van de weg gingen wij eigenlijk dezelfde kant op en dat is toch even ook gezellig als je 's nacht in de verte een lichtje ziet en je weet dit is het mastlicht van een van deze boten. Het was zelfs nog even spannend want de Mare Liberum had zo'n gevreesd vaantje met een net te pakken. Het touw van het vaantje is om het roer geslagen en heeft echt de boot stop gezet. Dit natuurlijk net toen het donker was. Wij zagen toevallig dat er iets aan de hand was omdat wij ineens alle dekverlichting aan zagen. Snel opgeroepen over de marifoon en Marieke zei dat zij stil lagen en gingen kijken wat er aan de hand. was. Zij lagen wel ca. 1 mijl bij ons vandaan. Maar toch maar even langzamer gaan varen om in de buurt te blijven. Je kan wel weinig doen, maar wij dachten dat als ons het overkomt alleen het idee fijn is om te weten er is nog wel iemand in de buurt. Gelukkig was het redelijk rustig die nacht en Bas ging als een held het water in en kon het touw los knippen. Dat is echt iets waarvan je hoopt dat het je niet overkomt! Het water in moeten en dan ook nog in het donker!

Verder verliep deze overtocht met weinig spannends. De wind was vanaf donderdagavond altijd tussen de 10 en 18 knopen. Vervelend was wel even dat de golven een beejte opbouwden en schuin van achter kwamen. Dat ligt niet lekker op het water en na 2 dagen is iedereen er wel een beetje klaar mee. De dolfijnen lieten zich ook alleen 's nachts zien. En altijd als Jasmin wacht had. Dat schud ook wel weer lekker wakker.... Onderweg kwam vanuit Portugal nog een Nederlandse boot bij, Paul van de Hammatan vergezelde het groepje boten.

Zaterdagmiddag konden wij dan het anker voor La Graciosa uitgooien. Hier lag een leuk mengsel van alle nationaliteiten. En het noorse gezin van de Felice was er ook al. Dat was feest! Wij hebben eindelijk naar meer dan 2 weken weer stranddagen gehouden! Vooral Mats en Jule genieten echt van dit soort dagen. Ze zijn de hele dag bezig met zwemmen, bouwen en dingen verzamelen.



Dit eiland is een beetje de luxe zuster van Ilha Culatra. De huizen zien er net wat luxer en verzorgder uit. Het strand waar wij lagen was heerlijk en zo hebben wij echt weer van wat stranddagen kunnen genieten. Helaas waren de weervoorspelling zo, dat wij woensdag ons anker ophaalden en verder moesten vertrekken.

Wij zijn langs Lanzarote gevaren, richting de Marina Rubicon (Playa Blanca). Dit is een mooie marina met een echt toeristische uitstraling. Maar de kinderen vinden het geweldig, want hier hebben zij een zwembad!

Ook wat oude bekende lagen er inmiddels en wij hebben ook weer kennis met wat "nieuwe" boten kunnen maken. Gezellig. Een tegenover ons ligt een Kölner! Bernd van de Antaris komt uit Nippes en natuurlijk kent ook hij het "Nordlicht" (oude stamkroeg van Jasmin), dat was lekker bijpraten! Bovendien heeft hij een Nederlandse vriendin uit Edam.

Wij hebben voor 2 dagen een auto gehuurd en zo crossen we het eiland op en neer. We waren even bij de wijnboer. En mochten ook even binnen de produktie kijken. Erg lief! Wel bijzonder hoe zij hier de wijn verbouwen en een grappig gezicht in dit rare landschap.

Het is wel bijzonder de hele dag alleen maar steen, zand en rotsen te zien. Bijna geen groen (wat cactussen) en bijna alle huizen in het wit. Ik heb na een paar dagen echt zoiets dat ik de bomen en het gras mis, terwijl Marokko ook niet echt groen was is dit toch echt nog heel anders. Ik weet zeker dat ik vanwege het landschap hier niet zou kunnen wonen.

Wij hebben dus met de kinderen  het nationaalpark Timanfaya bezocht. Hier is 1730 voor het laatst de vulkaan uitgebarst. Je wordt er in een bus doorheen gereden. Dit is echt bijzonder en je krijgt een goed idee hoe het op het moment van zo een uitbarsting aan toe gaat. Dit hele gebied was wel indrukwekkend. In eerste instantie denk je ook dat hier alles dood is, maar als je goed luistert en kijkt zie je dat de natuur gewoon een andere vorm van voortbestaan gevonden heeft. Planten en dieren passen zich aan en ook de mensen hebben toch ook geweten zich aan te passen. Zo wordt hier wijn, olie een geitenkaas geproduceerd. Een het toerisme is de meest belangrijke bron van inkomen.

Vervolgens nog het grottenhuis bezocht en zelfs de kinderen vonden het leuk terwijl het toch eigenlijk meer iets is voor de bouwliefhebber. 'S avonds doodmoe naar bed.

Zaterdag uitgeslapen, de boot opgeruimd en gepoetst, water getankt en dan naar het zwembad en lekker luieren. In de vroege avond een borreltje op de Drift-Away met nog ander Nederlanders en samen met z'n allen  op de Drift-Away gegeten. Zondag willen wij eigenlijk vertrekken richting Fuerteventura. Jullie horen het wel weer!

Vandaag varen we uit naar Papegayobeach, het zal ons benieuwen, je schijnt er te kunnen bbq-en in wat grotten aan het strand. Dat moeten we toch maar even proberen dan.

HELAAS GEEN FOTO'S DE VERBINDING IS TE SLECHT. WAARSCHIJNLIJK VOLGNEDE KEER.

Fes Riad Baraka - Midden Atlas en de Medinas

Wij zijn 3 dagen in Fes geweest. Donderdagochtend met de trein heen. Naar onze “Chambre hotes”. Dit was erg leuk  en het was echt wat je van zo'n Marokkaanse Riad verwacht. Een leuke kamer met openslaande terrasdeuren naar het zwembad. De kinderen vonden het ook erg leuk (vooral het zwembad) en zo hadden de ouders ook rust. Wij moeten ook nog even zeggen dat de eigenaar van het hotel heel relaxed was het de kinderen mochten ten allen tijden in het zwembad!

In de late middag zijn we nog even de medina naar binnen. Spannend! Je ziet hier alles: schildpadden, ezels, kameleons, geitenhoofden, schapenhoofden, kamelenhoofden, haaienhoofden, kruiden, fruit, schoenen, mobieltjes, kleren, sieraden, tapijten en en en

De mensen zijn erg vriendelijk en als je vraagt mag je van alles zien. Zo heeft ons een meneer meegenomen naar de werkplekken van de wevers. Voor een stuk zijden schaal van 2x2m hebben zij de hele dag nodig.

een weer een ezel....

voor 2 euro scheren...

kamelenhoofd

 Als je boven bent kom je bij de Kashba (soort vestiging in de medina). Hier liepen wij naar binnen, maar al naar 50 m kwam een meneer en maakte ons duidelijk dat wij beter hier uit zouden kunnen gaan. Dat deden we dan ook maar. Naar wat rondvragen wat de reden was, horden wij dat in deze Kashba inmiddels een hele arme wijk gevestigd is. Hier wonen dus echt de mensen die niets hebben en dit zou toch “gevaarlijk” kunnen zijn. Waarschijnlijk niet voor ons leven, maar gewoon voor je fototoestel of portemonnee. 

 weven

De volgende dag hadden we met een gids en autotoer afgesproken. Hij kwam ons om 10 uur in het hotel ophalen. Wij gingen Fes uit richting de bergen het “Midden-Atlas”. In de vallei richting de bergen zitten allen olijvenbomen. Als je op een bepaalde hoogte bent is het te koud voor olijven en groeien er fruitbomen (vooral appels en kersen). Als je dan nog hoger de bergen inrijdt zie je de nomaden. Zij wonen nog steeds in de grotten of tussen de bossen in tenten. Sinds de nieuwe koning regeerd moeten zij een vergunning hebben om met hun dieren te verplaatsen, dit omdat de  kinderen naar school moeten. Sinds deze wet bestaat blijven ze in kleinere omstreken zitten en de kinderen leren nu ook Arabisch en Frans. Deze nomaden hebben vooral schapen en geiten. Je ziet her en deer ook een koe, wat kippen, kalkoenen en veel ezels. Deze worden hier echt nog als werkdieren gebruikt en zo horen wij rond 500 keer per dag “EN EZEL EN EZEL” want onze kinderen springen helemaal uit hun dak als ze zo’n beestje zien.

 

 

Wij zijn de hele dag door de landschap gereden. In totaal zo’n 250 km. Indrukwekkend was ook de stad Ifrane. Tot 1920 stonden hier geen huizen en wonden de mensen nog in grotten. Toen kwamen de Fransen en begonnen te bouwen. Tegenwoordig is het een stad met meer dan 40.000 inwoners. Helemaal moderne architectuur (het wordt ook het Zwitserland van Marokko genoemd). Het is de stad war de rijke mensen in Marokko een tweede vakantiehuis hebben. Alles is goed verzorgd en je ziet geen vuil op straat. De koning heeft hier en Paleis op een stuk grond van maar 84 hectare….

Wij zijn ook nog een plekje geweest waar de Ceder-bomen groeien. Daar zitten wat apen. Deze zijn met de Arabieren naar Marokko gekomen. Maar die beestjes waren zo gevuld door de toeristen dat ze geen pinda's meer van ons wouden. Wel wat water!

’S avonds hebben wij in ons hotel gegeten. Daar was het koeskoes-avond. Lekker!!!!! Jule heeft het eten helaas niet gehaald. Ze was te moe van deze drukke dag.

De volgende ochtend even uitgeslapen (8 uur… Want de kinderen zaten te trappelen ze moesten zwemmen. Lekker van het ontbijt genoten en wat gezwommen en het bad met warm water was ook wel geliefd

iedereen moe naar een lange dag...

’S middags wouden wij naar de andere Medina van Fes (er zijn twee: Oude Medina is uit het jaar 800 en de Nieuwe Medina uit het jaar 1400). Wij hebben bij de entree van de medina helaas de verkeerde port genomen (rechts in plaats van links) en zijn in een hele arme buurt terecht gekomen. Mensen waren wel aardig maar toch was het raar om daar rond te lopen. Gelukkig kwamen we een aardige jongen tegen en deze leidde ons naar een uitgang. Nou dan toch maar naar de andere medina en daar bij café clock weer bijgekomen. Dit café is een aanrader! Soort studenten/toeristen café. Leuk lekker en toch nog goede prijzen en de locals komen hier ook.

Rond 4 uur gingen wij richting het treinstation. Daar konden wij Mathieu, Roos en de kinderen (van de Waltzing Mathilda) nog even welkom heten want zij kwamen met de trein uit Rabat! Toen wij naar 2.5 uur in de trein in Rabat bij onze boot aankwamen gingen de kinderen maar meteen kijken welke boten er nog aangekomen waren. En ja hoor, de Sailaway was er! Dit was feest voor de kinderen. Wij ploften nog snel in het restaurantje voor de haven om snel nog een pizza te eten. Jule haalde ook deze keer het avondeten niet! Tijdens het wachten op de pizza was ze weer in slaap gevallen.

Vanmorgen – op een zondag -  hebben wij dan toch maar school gedaan. We moesten 2 dagen inhalen… Daarna eindelijk de buitenkant van de boot goed schoongemaakt, weer een wasje gedraaid en verder eigenlijk niets. De Sailaway kwam langs om pannenkoeken te eten – dit hadden we nog aan Isis beloofd. Suus had nog lekkere Spaghetti voor de groters gekookt en zo hebben we met z’n allen bij ons op de boot gegeten. De kleintjes moesten op tijd naar bed – maar Mette en Isis hebben nog even vrijwillig de afwas verzorgt! Nu gaan de meiden bij ons slapen en morgen gaan we samen school op de boot doen.

Fes

Vandaag zijn we vroeg opgestaan om met de trein naar Fes te gaan. Bij het station werden we keurig afgehaald door iemand van het hotelWe zijn net ingechecked in ons hotel; RIAD FES BARAKA, een absolute aanrader. Wij hebben een kamer arabesque waar we met z'n 5-en inkunnen. En oja we hebben uitzicht op het zwembad:)

Marokko - zo anders

Nu liggen wij al de tweede dag in Rabat. Wat hebben wij gedaan? Gisteren stond de dag in het teken van klusjes, school, wassen en poetsen.

De wasboot

We varen Marokko in

Die vind Mats lekker....

welke kip vind je lekker?

Na dat gedaan te hebben waren wij nog met Yme, Nicole en Jesse (Crew van de Driftaway) de stad in. Met de tram naar het centrum, de medina van Rabat. Daar had Yme al een leuk restaurantje bedacht waar je lekker Marokkaans kon eten. Wij zaten op een dakterras met uitzicht op de grote port van de medina. Lekker was het eten en aansluitend liepen wij door de medina weer terug. Aan de achterkant lag het tramstation waar wij de tram voor het laatste stukje konden pakken. Het was leuk en je bent nog geen 400 km bij Portugal/Spanje vandaan in een hele andere wereld. Mensen zijn erg vriendelijk, je ziet dat je in de islamitische wereld terecht bent gekomen aan de hand van de vele mannen-cafés, je ziet vrouwen in boerka's, maar ook heel westelijk gekleed en opgemaakt en geen hoofddoeken, wel altijd lange broeken en wat over de schouders heen. wij worden hier vriendelijk opgenomen en ik zat vandaag te denken, wat zullen deze mensen gedacht hebben toen zij naar Nederland of naar Duitsland kwamen? Er stond zeker niemand vrolijk te zwaaien en welkom te roepen. Mensen bedanken soms zelfs dat wij zijn gekomen. Heel bijzonder en niet voor te stellen dat dit in Duitsland iemand zou doen. Vandaag wilde ik een wasje draaien en de wasmachine was nog bezet. Toen ik in het washok kwam zaten er de vrouwen van de schoonmaak. Dit is ook hun pauzehokje. Ik was meteen uitgenodigd voor de koffie. Het was erg gezellig in het washokje....Verder is het verschil ook duidelijk te zien in als je op straat kijkt. Overal ligt vuil. Men gooit ook gewoon alles op straat. Er hangen geen vuilnisbakken en je moet goed uitkijken waar je stapt. We kwamen langs een park - op zich een prachtig stadspark. Alleen - het hele gazon zat onder het vuil, onvoorstelbaar. Vanavond zijn we dan maar met z'n allen richting de medina van Sale (dorp aan deze kant van de rivier) gelopen. Het is duidelijk simpeler en er zijn bijna geen toeristen. Wij worden ook goed herkend als toerist. De medina is wel stukken leuker als die van Rabat. Kleiner met een iets relaxtere sfeer. We zien van alles, stoffen, kruiden, huishoudartikelen, eettentjes (maar we durven er niet te eten want het rommelde al her en der wat in de magen...), tentjes waar de kippen in een kooi hokken en dan mag je kiezen welke je geslacht wil, visverkopers (zelfs een kop van een haai ligt te koop) en en en. De kinderen waren helemaal stil tijdens het eten. Je kon goed zien dat de velen indrukken nog verwerkt moesten worden. Ze sliepen ook zo. Morgen gaan we met de trein richting Fes. Hier zitten wij in een leuk Marokkaans hotel. Met een patio met zwembad en een hamam! De treinreis van 3 uur is zeker ook leuk, zo zien we nog wat anders dan alleen maar water.

Op weg naar Marokko (tot 1 oktober)

Wij lagen nu een dikke week in de baai van de Ilha da Culatra. We zijn redelijk veel opgetrokken met "reserve" opa Arjan en Oma Katrien van de Tarantella. Jule is inmiddels ook niet meer bang voor kreeften en andere visdieren. Ze is zelfs aan het bodysurfen geslagen samen met papa, Mette en Mats. Ach en af en toe een golf over je hoofd hoort er dan gewoon bij. Wij zijn hier zo lang gebleven van wege het weer en omdat wij hoorden dat de Drift Away, de Waltzing Mathilda, de Barnstormer en de Sailaway ook zouden komen. Nou eind van de week kwam de Drift Away binnen en de rest druppelde ook nog na. Zo lagen we vrijdag met een heleboel kinderen (stuk of 10) bij dit eiland. Vooral Mette was blij, was er toch een meisje van bijna haar leeftijd bij! Zij heeft dus even genoten en bijgekletst......

Vrijdagochtend moesten wij nog even schoolwerk afmaken.

 Het was de laatste week van blok 1 en deze week waren dan ook de eerste toetsen. Gelukkig zijn alle toetsen heel goed verlopen. Mats had zelfs in zijn dictee 0 fout!!! Hij was erg trots. Na schooltijd kwamen wij langzaam allen bij het strand bij elkaar.

Snel nog een voetbalpartij op het veldje (mannen tegen de vrouwen) en 's avonds zijn wij allemaal bij het strandtentje blijven eten.



 Het was gezellig. De volgende dag ging even gezellig verder. Het was niet echt strandweer en de kinderen waaierden uit over de verschillende boten. Mette ging met Isis op onze boot knutselen, want Nienke was die dag jarig en had nog voor een feestje uitgenodigd. Mats ging op de Waltzing Mathilda met Fien en Max spelen en Jule lieten we achter, na een bakje koffie bij Fenna en Enza op de Sailaway. Wij hadden dus ook eens een keer kindervrij. 'S middags gingen wij dan de verjaardag van Nienke en alvast die van Isis op het strand vieren. Erg leuk, maar helaas was het tijd om afscheid te nemen. Wij wilden de volgende dag door naar Marokko. Ja hoor, we zijn toch maar tot de conclusie gekomen dat wij eens zelf willen gaan kijken hoe we het nu eigenlijk vinden. Wij hebben voor Rabat gekozen. Schijnbaar is de haven toch goed aan te lopen en van alles voorzien wat je wil (wij merken toch dat onze keuze ook vaak op een haven met wasmachine valt :-)). De weersvoorspellingen klonken goed en zo zijn wij zondagochtend om 7 uur vertrokken. Het was een rustige oversteek (alweer bijna geen wind en veel op de motor). Bij vertrek zijn we nog een stukje door een groep dolfijnen begeleid. En in de avond is het nu eindelijk gelukt! De mannen hebben een tonijn(tje) gevangen. Helaas maar 1! We hebben hem vol trots Toni de eerste gedoopt! (Hij/zij ligt nu trouwens zonder hoofd en staart als filet in de koelkast :)


Vannacht lekker gevaren met volle maan en bijna geen vrachtschepen gezien. Alleen vanmorgen een beetje een rare situatie doorleeft. Zo rond 7 uur zie je ineens een hele grote zwarte rubberboot met een reuze motor erachter en wat mannen in zwarte duikpakken. Dit bijna 50 mijl uit de kust. Ze geven ook verder geen reactie, vertrekken net voordat we dichter langs varen en zijn heel snel uit het zicht en bij het plekje waar ze lagen zie je een stuk of 5 tonnetjes drijven. Beetje rare situatie. Ik heb de verrekijker ook maar snel aan de kant gelegd en in mijn boek gekeken...... Verder geen opmerkelijke dingen gebeurd. In Rabat komen we kort na de Drift Away binnen en worden door een boot van de Marina bij de pier ontvangen. Wat ons opvalt is dat hier iedereen naar je zwaait. Dat begon al buiten met de vissers en tot aan de marina is eigenlijk iedereen maar aan het zwaaien en lachen naar ons. Dit is wel even leuk naar de wat vaak zuur kijkende Spanjaarden en Portugezen. Wij moesten even aan de buitensteiger, hier moesten de mannen naar het havenkantoor en de douane om in te klaren. Dit ging redelijk snel. Ondertussen kwamen ze even met de speurhond op de Drift Away langs en omdat wij tegen hun aanlagen kon de hond niet de sprong op onze boot doen (jammer!) Toen de vrouwelijke agente van de Drift Away afstapte ging het nog bijna mis ook. Ze zweefde even boven het water, maar haar dappere collega's wisten haar te pakken en weer op de steiger te brengen. Zij begon echt te gillen en ik dook maar even naar binnen om niet bij het lachen betrapt te worden. Na het inklaren de haven in, korte uitleg van de havenmannen (geen pasjes hier, geen probleem - bewaking 24 uur per dag  want de boten van de koning liggen 2 steigers voor ons, nou dat voelt meteen goed veilig....) douchen en dan zijn we op het terras geploft. Daar zaten al de Drift Away en de Regina. Morgen gaan we de boot opruimen, poetsen, wassen en schoolwerk doen. Verder wat boodschappen en dan nog plannen voor de komende dagen. Wij hebben op het blok van Timo en Else gelezen over hun reis naar Fes. Dit lijkt ons ook leuk om te doen. Maar dit bekijken wij dan wel morgen......