Van Marokko naar de Canaries

Wij zijn woensdagochtend vertrokken uit Marokko. De weervoorspelling was erg goed. Wel voor de eerste dag weinig wind, maar donderdag in de loop van de dag zou dit veranderen. Dit was ook inderdaad zo. We zijn vertrokken tegelijk met vier andere Nederlandse boten. Wij en de Drift-Away richting de Canarische eilanden en de Mare Liberum en de Barnstormer gingen richting Agadir. Maar de helft van de weg gingen wij eigenlijk dezelfde kant op en dat is toch even ook gezellig als je 's nacht in de verte een lichtje ziet en je weet dit is het mastlicht van een van deze boten. Het was zelfs nog even spannend want de Mare Liberum had zo'n gevreesd vaantje met een net te pakken. Het touw van het vaantje is om het roer geslagen en heeft echt de boot stop gezet. Dit natuurlijk net toen het donker was. Wij zagen toevallig dat er iets aan de hand was omdat wij ineens alle dekverlichting aan zagen. Snel opgeroepen over de marifoon en Marieke zei dat zij stil lagen en gingen kijken wat er aan de hand. was. Zij lagen wel ca. 1 mijl bij ons vandaan. Maar toch maar even langzamer gaan varen om in de buurt te blijven. Je kan wel weinig doen, maar wij dachten dat als ons het overkomt alleen het idee fijn is om te weten er is nog wel iemand in de buurt. Gelukkig was het redelijk rustig die nacht en Bas ging als een held het water in en kon het touw los knippen. Dat is echt iets waarvan je hoopt dat het je niet overkomt! Het water in moeten en dan ook nog in het donker!

Verder verliep deze overtocht met weinig spannends. De wind was vanaf donderdagavond altijd tussen de 10 en 18 knopen. Vervelend was wel even dat de golven een beejte opbouwden en schuin van achter kwamen. Dat ligt niet lekker op het water en na 2 dagen is iedereen er wel een beetje klaar mee. De dolfijnen lieten zich ook alleen 's nachts zien. En altijd als Jasmin wacht had. Dat schud ook wel weer lekker wakker.... Onderweg kwam vanuit Portugal nog een Nederlandse boot bij, Paul van de Hammatan vergezelde het groepje boten.

Zaterdagmiddag konden wij dan het anker voor La Graciosa uitgooien. Hier lag een leuk mengsel van alle nationaliteiten. En het noorse gezin van de Felice was er ook al. Dat was feest! Wij hebben eindelijk naar meer dan 2 weken weer stranddagen gehouden! Vooral Mats en Jule genieten echt van dit soort dagen. Ze zijn de hele dag bezig met zwemmen, bouwen en dingen verzamelen.



Dit eiland is een beetje de luxe zuster van Ilha Culatra. De huizen zien er net wat luxer en verzorgder uit. Het strand waar wij lagen was heerlijk en zo hebben wij echt weer van wat stranddagen kunnen genieten. Helaas waren de weervoorspelling zo, dat wij woensdag ons anker ophaalden en verder moesten vertrekken.

Wij zijn langs Lanzarote gevaren, richting de Marina Rubicon (Playa Blanca). Dit is een mooie marina met een echt toeristische uitstraling. Maar de kinderen vinden het geweldig, want hier hebben zij een zwembad!

Ook wat oude bekende lagen er inmiddels en wij hebben ook weer kennis met wat "nieuwe" boten kunnen maken. Gezellig. Een tegenover ons ligt een Kölner! Bernd van de Antaris komt uit Nippes en natuurlijk kent ook hij het "Nordlicht" (oude stamkroeg van Jasmin), dat was lekker bijpraten! Bovendien heeft hij een Nederlandse vriendin uit Edam.

Wij hebben voor 2 dagen een auto gehuurd en zo crossen we het eiland op en neer. We waren even bij de wijnboer. En mochten ook even binnen de produktie kijken. Erg lief! Wel bijzonder hoe zij hier de wijn verbouwen en een grappig gezicht in dit rare landschap.

Het is wel bijzonder de hele dag alleen maar steen, zand en rotsen te zien. Bijna geen groen (wat cactussen) en bijna alle huizen in het wit. Ik heb na een paar dagen echt zoiets dat ik de bomen en het gras mis, terwijl Marokko ook niet echt groen was is dit toch echt nog heel anders. Ik weet zeker dat ik vanwege het landschap hier niet zou kunnen wonen.

Wij hebben dus met de kinderen  het nationaalpark Timanfaya bezocht. Hier is 1730 voor het laatst de vulkaan uitgebarst. Je wordt er in een bus doorheen gereden. Dit is echt bijzonder en je krijgt een goed idee hoe het op het moment van zo een uitbarsting aan toe gaat. Dit hele gebied was wel indrukwekkend. In eerste instantie denk je ook dat hier alles dood is, maar als je goed luistert en kijkt zie je dat de natuur gewoon een andere vorm van voortbestaan gevonden heeft. Planten en dieren passen zich aan en ook de mensen hebben toch ook geweten zich aan te passen. Zo wordt hier wijn, olie een geitenkaas geproduceerd. Een het toerisme is de meest belangrijke bron van inkomen.

Vervolgens nog het grottenhuis bezocht en zelfs de kinderen vonden het leuk terwijl het toch eigenlijk meer iets is voor de bouwliefhebber. 'S avonds doodmoe naar bed.

Zaterdag uitgeslapen, de boot opgeruimd en gepoetst, water getankt en dan naar het zwembad en lekker luieren. In de vroege avond een borreltje op de Drift-Away met nog ander Nederlanders en samen met z'n allen  op de Drift-Away gegeten. Zondag willen wij eigenlijk vertrekken richting Fuerteventura. Jullie horen het wel weer!

Vandaag varen we uit naar Papegayobeach, het zal ons benieuwen, je schijnt er te kunnen bbq-en in wat grotten aan het strand. Dat moeten we toch maar even proberen dan.

HELAAS GEEN FOTO'S DE VERBINDING IS TE SLECHT. WAARSCHIJNLIJK VOLGNEDE KEER.