Mero: Camarinas (of voor Jan: Caraminas)

Daar zijn we dan in Camarinas. Eerst een welverdiend biertje. De havenmeester is er nog niet, gelukkig krijgen we van onze Zwitserse buurman de sleutel van de douche. Eerst lekker gedouched en een kopje koffie gedronken. Het is hier best gezellig, de mevrouw in de Yacht Club heeft een beetje zware stem voor een klein meisje, maar dat nemen we op de koop toe. Het is een prima terras en we blijken er dan ook nog heel wat uurtjes door te brengenJ We lopen even een stuk het dorpje in om de benen te strekken. Alles is natuurlijk dicht. We horen nu ook pas van de treinramp in Santiago de Compostela, dus begrijpen dat de sfeer wat bedompt is. Ik spreek zelfs nog iemand die mensen kende die er in zaten. Zo wordt je weer even met je neus op de feiten gedrukt. En je begint je zelfs af te vragen is oceaanzeilen veiliger dan treinen? Er gaan in ieder geval minder mensen dood tijdens een Atlantische oversteek dan in de trein. Als we teruglopen richting haven, besluiten we maar te lunchen op een terras………Hier zat ik 6 augustus 2012 ook, dat is bijna een jaar geleden, toen met Idris, Berenice en Idris zijn broertje Rens. Toen nog wat onwennig, nu als ervaren zeezeilers. De raciones en tapas smaken hetzelfde J Na de lunch lopen we weer richting yacht club en nemen daar nog maar een biertje. We spreken veel mensen van de boten en de meeste kijken verrast op als ze horen dat wij die morgen zijn binnengekomen. Het spookte wel daarbuiten zeker? Ehhhh ja, dat klopt. We nemen nog maar een biertje en nog een. De Zwitser komt nog langs, aardige kerel. We praten wat in het Engels en Duits. Dit is weer vanouds genieten. En we nemen nog maar een biertje. Via onze buurman, een Engelsman, hoorden we van een goed tentje. Daar dineren we dus maar. Lekker vers van de BBQ. We smullen ervan en sluiten de avond af in de yachtclub. Het meisje met de zware stem was er ook nog, dus genoeg reden tot lol. We raden nog wat nationaliteiten en wat blijkt. Ook dit kun je leren. Met een score van 100% (Fransen, Duitsers, Engelsen en uiteindelijk ook Nederlanders)ben ik de winnaar:) Maandagmorgen ben ik vroeg wakker, scheren, douchen en een kopje koffie. De rest slaapt nog. De Zwitser sluit zich al snel aan, en onze Spaanse buurvrouw ook, de ene na de andere koffie wordt weggewerkt. Kees komt om een uur of 10 ook aanzetten en we zijn bang dat Jan niet meer wakker wordt. Maar dan eindelijk om een uur of 11 komt ook Jan uit bed. Hard gewerkt deze man de laatste 36 uur op zee, dan moet je ook goed slapen Voor het ontbijt (het is inmiddels 1300 uur) gaan we weer naar de BBQ tent(Juan de BBQ-man). Lekker kip en choriza’s voor ontbijt, en Jan een brood (je) kaas. Ook lekker. We gaan na de lunch weer terug naar de yachtclub (met het meisje met de zware stem) drinken voor de verandering maar een biertje en willen eigenlijk om 1800 uur weg. De wind in de haven blaast echter nog flink door. We bekijken de gribfiles en besluiten morgen te gaan. Nou ja, dan nog maar een biertje. We doen wat boodschappen, drinken een biertje en doen een kopje koffie bij de yachtclub. Zo zie je maar hoe druk zo’n bestaan is. Snel de boodschappen op de boot en dan naar de BBQ tent voor diner. We proberen maar wat tapas (Zorza, Roxa, Pulpo) en een kippetje van de BBQ. De bediening moet erg lachen. Bij alles wat langs komt en er lekker uitziet vraagt Kees aan Coen, wat is dat? Dat ziet er lekker uit. Coen vraagt proberen? Wenkt de ober en bestelt eigenlijk wel alles wat langs komt. Life’s Good. Bij terugkomst bij de marina, blijken in de yachtclub onze Zwitserse, Franse en Spaanse buren bij elkaar te zitten. We zitten er opeens tussenin, citroenjenever op tafel, praten met Spanjaarden die alleen Spaans spreken en drie woorden Engels, Zwitsers die Spaans , Frans, Engels en Duits spreken. Je moet wat als je geen eigen taal hebt. Wij die engels, duits een beetje Frans en drie woorden Spaans spreken, en als klap op de vuurpijl, Coen viel (bijna) van zijn stoel, Fransen die Frans, Engels en zelfs een beetje Duits spraken. Zo werd het nog erg gezellig……en laat…. Morgen willen we echter vroeg weg!